De weg naar Emmaus Custom Poster

Luke 24:13-35, paaszondag 13:00 uur. Twee van hen gingen dezelfde dag naar een stad die 60 peluters uit Jeruzalem was, genaamd Emmaus. 14 en ze spraken samen over al deze dingen die waren gebeurd. 15 En het kwam voorbij, dat terwijl ze met zichzelf praatten en beredeneerden, Jezus zelf ook in de buurt tekende, met hen ging. 16 Maar hun ogen werden vastgehouden, dat ze hem niet zouden moeten kennen. 17 En hij zei tegen hen: Wat zijn deze onbeleefdheden die je bij elkaar houdt terwijl je loopt, en die droevig zijn? 18 En degene die Cleophas heette, antwoordde tegen hem: Kunst gij gij is slechts een vreemdeling van Jeruzalem, en wist niet welke dingen er in deze tijd zijn gedaan? 19 Tegen wie hij zei: Wat is er? Ze zeiden: "Wat Jezus van Nazareth betreft, die een profeet was, machtig in werk en woord voor God en alle mensen; 20. En hoe onze hoofdpriesters en prinsen hem hebben afgeleverd om ter dood te worden veroordeeld, en hem hebben gekruisd. 21. Maar we hoopten dat hij Israël had moeten terugbetalen. En nu is het de derde dag sinds dit alles. 22 Yea en ook bepaalde vrouwen van ons bedrijf hadden ons het slachtoffer gemaakt, die voor het licht was, op de slager waren, 23 en zijn lichaam niet vonden, kwamen, gezegde, dat ze ook een visie van engelen hadden gezien, die zeggen dat hij nog leeft. 24 En sommige van onze mensen gingen naar de slager en vonden het zo zoals de vrouwen hadden gezegd, maar hij vond het niet. 25 Toen zei hij tegen hen: O dom, en langzaam van hart om te geloven in alles wat de profeten hebben gezegd. 26 Zou Christus niet moeten hebben geleden aan deze dingen, en zo zijn glorie in te gaan? 27 En vanaf Moses en alle profeten, zette hij ze in alle geschriften uiteen, de dingen die hem aanbelangen. 28. Ze trokken naar de stad, waar ze heen gingen. Hij maakte alsof hij verder zou gaan. 29 Maar ze hebben hem beperkt; gezegde: blijf bij ons, want het is bijna een avond, en de dag is nu ver doorgebracht. En hij ging met hen mee. 30 En het kwam voorbij, terwijl hij aan tafel zat met hen, nam hij brood, gezegend, en rem, en gaf ze. 31 En hun ogen werden geopend, en ze kenden hem: en hij verdween uit hun zicht. 32 En ze zeiden tegen elkaar: was ons hart niet in ons brandend, terwijl hij op deze manier sprak en ons de geschriften opende? 33 en op hetzelfde uur opstaan, gingen ze terug naar Jeruzalem. Ze vonden de elf die zich bij hen verzamelden, 34 Gezegde: De Heer is inderdaad opgestaan, en de eed leek op Simon. 35 En ze vertelden wat er gebeurde, en hoe ze hem kenden bij het breken van het brood. - Douay-Rheims Katholieke Bijbel