De Zuidelijke Ring Nebula Magneet

De Zuidelijke ringnevel in nabij-infrarood licht, gemaakt door de James Webb-ruimtetelescoop. Dit tafereel werd gecreëerd door een witte dwergster - de overblijfselen van een ster zoals onze zon nadat deze haar buitenste lagen heeft afgeworpen en geen brandstof meer heeft verbrand door kernfusie. Die buitenste lagen vormen nu de uitgeworpen schelpen langs dit uitzicht. In dit Near-Infrared Camera-afbeelding (NIRCam) staat de witte dwerg links onder aan de heldere ster, deels verborgen door een diffractiepiek. Dezelfde ster verschijnt - maar helderder, groter en roder - in het Mid-Infrared Instrument (MIRI) afbeelding. Deze witte dwergster is gehuld in dikke lagen stof, waardoor het groter lijkt. In de loop van duizenden jaren en voordat het een witte dwerg werd, straalde de ster periodiek massa uit - de zichtbare schelpen van materiaal. Alsof het bij herhaling samentrekte, opwarmde - en dan, niet in staat om meer materiaal uit te duwen, pulseerde. Stellair materiaal werd in alle richtingen gestuurd en leverde de ingrediënten voor dit asymmetrische landschap. Tegenwoordig verwarmt de witte dwerg het gas in de binnenste regio's - die er links blauw en rechts rood uitzien. Beide sterren lichten de buitenste gebieden op, respectievelijk in sinaasappel en blauw. Kijk in de cirkelvormige regio in het midden en je ziet een wiebelende, asymmetrische materiaalriem. Hier ontmoeten twee schalen waaruit de nevel is opgebouwd. (In dit uitzicht bevindt de nevel zich in een hoek van 40 graden.)