Driezijdige boomgaard sleutelhanger

De drietrapsslang zijn middelgrote zoogdieren die behoren tot de families Megalonychidae (tweesporige sloth) en Bradypodidae (drietouds zeugen), ingedeeld in zes soorten. Zij maken deel uit van de orde Pilosa en zijn derhalve verbonden met anteaters, die een soortgelijke reeks specifieke klauwen ondersteunen. De verre sloten zijn (boombewoners) bewoners van de oerwouden van Midden- en Zuid-Amerika, en worden erkend voor langzaam bewegend, en daarom genoemd "sloten". De uitgestorven slothensoorten omvatten verschillende bodemsloten, waarvan een aantal de omvang van olifanten heeft bereikt. Dat wist ik tot nu toe niet eens. Sloten zorgen voor een goede habitat voor andere organismen, als gevolg daarvan kan één enkele slot thuis zijn voor moten, kevers, kakkerlakken, maffiabeien, schimmels en algen. Slauwen worden ingedeeld als bladeren, omdat het grootste deel van hun diëten bestaat uit knoppen, scheuten en bladeren, hoofdzakelijk van Cecropia-bomen. Sommige tweeduizende slokdommen zijn gedocumenteerd als het eten van insecten, kleine reptielen en vogels als een klein supplement op hun dieet. Ze hebben een buitengewone aanpassing aan een gewrichtende gewoontes. Leaven, hun belangrijkste voedselbron, leveren zeer weinig energie of nutriënten, en verteren niet gemakkelijk. Slauwen bevatten daarom grote, gespecialiseerde, langwerkende magen met meerdere compartimenten waarin symbiotische bacteriën de harde bladeren afbreken. Aangezien tweederde van het lichaamsgewicht van een goedgevoede sloth bestaat uit de inhoud van de maag en het spijsverteringsproces een maand of langer kan duren. Omdat ze cadeau weinig energie geven, wordt dit door een hele reeks economische maatregelen aangepakt: ze hebben een zeer lage stofwisseling (minder dan de helft van wat verwacht wordt voor een zoogdier van hun grootte), en houden lage lichaamstemperaturen wanneer ze actief zijn (30-34°C of 86-93°F), en bij het rusten nog steeds lagere temperaturen. Hoewel ze niet kunnen overleven buiten de tropische regenwouden in Zuid- en Midden-Amerika, zijn in dat milieu-sloegen uitzonderlijk succesvolle wezens. Vier van de zes levende soorten worden momenteel als "minst zorgwekkend" beschouwd; de gemene driekleppige slang (Bradypus torquatus), die in het slinkende Atlantische bos van Brazilië voorkomt, wordt als "bedreigd" geclassificeerd, terwijl de eilandwonende pigmie driekleeuwerik (B. pygmaeus) ernstig bedreigd wordt. Als je toevallig een drie-Toed Sloth ziet, geef hem dan een knuffel. Dit afbeelding is uit het nationaal park Tortuguero Costa Rica gehaald.