Duizend gewapende Avalokiteshvara Ornament

Mandala is een Sanskritisch woord dat 'cirkel' betekent. In de boeddhistische en hindoeïstische religieuze tradities heeft hun heilige kunst vaak een mandalavorm. De basisvorm van de meeste hindoe- en boeddhistische mandala is een vierkant met vier poorten die een cirkel met een middelpunt bevatten. Elke poort heeft de vorm van een T. Deze mandala's, concentrische diagrammen, hebben een spirituele en rituele betekenis in zowel het boeddhisme als het hindoeïsme. De term is afkomstig van Hindu, maar wordt ook gebruikt in het boeddhisme. In de Tibetaanse tak van het boeddhisme van Vajrayana zijn mandalas tot schilderkunst ontwikkeld. In verschillende spirituele tradities kunnen mandala's worden gebruikt om de aandacht te vestigen op aspiranten en docenten, als spiritueel lesinstrument, om een heilige ruimte te creëren, en als hulp bij meditatie en trance-inductie. De symbolische natuur kan je helpen om steeds diepere niveaus van het bewusteloos te bereiken, waardoor de meditator uiteindelijk een mystiek gevoel van eenheid kan ervaren met de ultieme eenheid waaruit de kosmos in al zijn verschillende vormen voortkomt De psychoanalist Carl-Gustav Jung zag de mandala als "een voorstelling van het onbewuste zelf". In algemeen gebruik is mandala een generische term geworden voor elk plan, grafiek of geometrisch patroon dat de kosmos metafysisch of symbolisch vertegenwoordigt, een microkosmos van het universum vanuit menselijk perspectief. Avalokiteshvara is een bodhisattva die de compassie van alle boeddha's belichaamt. Hij is een van de meer vereerde bodhisattvas in het reguliere Mahayana-boeddhisme. Hij staat ook bekend als Chenrezig (Tibetaans), Kuan-Yin/Guanyin (Chinees), Lokeshvara (Sanskrit) en Kannon (Japans). Een totaal van 33 verschillende manifestaties van Avalokitasvara worden beschreven in boeddhistische literatuur, met inbegrip van manifestaties van vrouwen, allemaal in overeenstemming met de geesten van verschillende wezens. Duizend gewapende Avalokiteshvara Een vooraanstaand boeddhistisch verhaal vertelt over Avalokiteśvara die zegt nooit te zullen rusten totdat hij alle wezens met gevoel uit samsara had bevrijd, en zijn eigen boeddhahood uit te stellen totdat hij elk wezen op aarde heeft geholpen bij het bereiken van Nirvana. Ondanks grote inspanningen realiseert hij zich dat nog steeds veel ongelukkige wezens gered moesten worden. Nadat hij moeite had om de behoeften van zoveel mensen te begrijpen, splits zijn hoofd in elf stukken. Amithaba Buddha, die zijn benarde situatie ziet, geeft hem elf hoofden om de kreten van het lijden te horen. Avalokiteśvara probeert alle mensen die hulp nodig hebben te bereiken, maar hij ontdekte dat zijn twee armen in stukken uiteen zijn gesprongen. Nogmaals, Amitabha Buddha krijgt zijn hulp en investeert hem met duizend wapens om de ellende veelhoeden te helpen. Mahāyāna Buddhism houdt verband met Avalokiteśvara met de zesletterlijke mantra om mani padme hum. Door zijn associatie met deze mantra heet Avalokiteśvara in het Tibetaanse boeddhisme ook Shadakshari, wat betekent "Heer van de Zes Syllables". Het reciteren van deze mantra samen met gebedkralen is de meest populaire religieuze praktijk in het Tibetaanse boeddhisme.