Een water Baby gevonden in Seashell door Bikini Ny Keramisch Ornament

Een streng rood haar, zo levendig als koraal, klampte zich vast aan Naiya's wang en ontsnapte aan de losse vlecht die over haar rug tuimelde. Haar smaragdgroene ogen, meestal sprankelend van onheil, hielden een flikkering van bezorgdheid terwijl ze de leliepads scande. Een amper drie zeewierbikini, die zich onzeker vastklampte aan haar natte huid van de ronde rondingen van haar kont, bood weinig bescherming tegen de koele ochtendlucht, wat de royale zwelling van haar C-cup borsten laat zien. Op haar negentiende was Naiya de belichaming van een waternimf; boeiend en perfect thuis in haar onderwaterwereld. Toch had een verontrustende beving net door de grotten gescheurd, een gevoel dat niet leek op wat ze ooit had meegemaakt. Naiya, altijd nieuwsgierig, moest het onderzoeken. Net toen trok een flits van beweging uit de hoek van haar oog haar aandacht. Een klein, breekbaar object bobde onzeker op het wateroppervlak, gedragen door de zachte stroom. — Druppelnat, ze kwam uit het water, haar elke bocht geaccentueerd door de schamele bikini. Naiya, ooit de avonturier, nam een stap op een leliepad, waardoor het tijdelijk daalde voordat het zijn drijfvermogen herwon. Ondanks de hachelijke voet, balanceerde ze gemakkelijk, water stroomde door haar gebeeldhouwde vorm, en benadrukte de zachte zwelling van haar borsten. Diep ademend in de koele ochtendlucht, vertrok ze naar het weerkaatsende object, haar missie die tijdelijk de beving overschaduwde die haar wereld had geschokt. — Naiya peddelde dichterbij, haar hand uitgestrekt. Toen ze het voorwerp terugvond, ontsnapte een zucht aan haar lippen. Het was een zeeschelp, in tegenstelling tot alles wat ze ooit had gezien. Enorm en zeepokkenvormig pulseerde het met een zacht, melkachtig licht dat van binnenuit leek te komen. De tremor van eerder weerkaatste flauw in de schelp, een ritmische puls die diep in de kern van Naiya resoneerde. Nieuwsgierigheid was vol van schroom, maar het aandringen dwong haar verder te gaan. — Met een vloedgolf van kracht, Naiya erin geslaagd om de shell open een zilver. Een golf van licht spoelde over haar, onthullend een gezicht dat een vergeten droom weerspiegelde - een klein, bezaaid figuur genesteld tussen parels en glinsterend zeewier. De ogen van de baby fladderden open en spiegelden de luminescentie van de schelp af met een onschuld die Naiya fascineerde. Op dat moment hield de beving op, vervangen door een diep gevoel van kalmte. — Naiya wieg het kind, de uitgestrektheid van de oceaan plotseling gevuld met een nieuw doel. Het afbeelding van de Water Baby, een visioen van geïdealiseerde schoonheid bewogen door het zee, flikkerde in haar gedachten. Naiya, een schepsel van het zoetwater, wist dat ze was gekozen - om de bewaker van dit oceaankind te worden, een beschermer temidden van de instortende golven en verborgen diepten. De uitgestrekte oceaan leek niet langer ontmoedigend, maar een bakermat voor dit nieuwe wonder, een verantwoordelijkheid die zowel angstaanjagend als opwindend is. Naiya, de zoetwaternimf, had haar lot gevonden in het hart van het gure zee. — De kunstenaar is Herbert Draper overleden in 1920, Dit werk is in het publiek domein in de Verenigde Staten omdat het werd uitgegeven (of geregistreerd bij de U.S. Copyright Kantoor) vóór 1 januari 1928.