Emblem van Napoleon Bonaparte Sleutelhanger

Franse keizerarend (Aigle de drapeau, lit. "vlaggenadelaar") verwijst naar het cijfer van een adelaar op een personeel dat als norm in de strijd wordt gebracht door de Grande Armée van Napoleon I tijdens de Napoleonische Oorlogen. Hoewel ze gepresenteerd werden met Regimental Colors, hadden de regimes van Napoleon de neiging om aan hun hoofd de Imperial Eagle te dragen. Dit was de bronzen sculptuur van een adelaar met een gewicht van 1,85 kg, gemonteerd op de blauwe kweekpalm. Zij zijn vervaardigd uit zes afzonderlijk gegoten stukken die op Romeinse lijnen zijn ontworpen en die, wanneer zij zijn samengevoegd, een hoogte van 310 mm en een breedte van 255 mm hebben. Op de basis zou het nummer van het regime zijn of, in het hoesje van de Guard, Garde Impériale. De Eagle had dezelfde betekenis voor Franse keizerregimes als de kleuren voor Britse regimes - het verlies van de Eagle zou schande zijn voor het regime, dat had beloofd het ter dood te verdedigen. Op de herfst van Napoleon beval de gerestaureerde monarchie van Louis XVIII van Frankrijk de vernietiging van alle adelaars en ontsnapte slechts een zeer klein aantal. Toen de voormalige keizer in 1815 weer aan de macht kwam (bekend als de honderdduizenden dagen), werd er onmiddellijk meer arenden geproduceerd, hoewel de kwaliteit niet overeenkwam met de oorspronkelijke kwaliteit. De werkvaardigheid was van mindere kwaliteit en de belangrijkste onderscheidende veranderingen hadden de nieuwe modellen met gesloten pieken en zij werden geplaatst in een meer gegroepeerde houding.