England Royal Engineers rekrutering poster 1890

1890. Het Korps van Royal Engineers, gewoonlijk de Royal Engineers (RE) genoemd, en algemeen bekend als de Sappers, is een van de korpsen van het Britse leger. Het biedt militaire technische en andere technische ondersteuning aan de Britse strijdkrachten. Het wordt geleid door de Chief Royal Engineer. Het hoofdkwartier en de Koninklijke School voor Militaire Techniek zijn in Chatham in Kent, Engeland. Het korps is verdeeld in verschillende regimes, die op verschillende plaatsen in het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en in Duitsland zijn ingeslagen. De Royal Engineers traceren hun oorsprong terug naar de militaire ingenieurs die door William de Conqueror naar Engeland zijn gebracht en eisen meer dan 900 jaar ongebroken dienst aan de kroon. Ingenieurs hebben altijd gediend in de legers van de Kroon, maar de oorsprong van het moderne korps en die van de Royal Artillery ligt in de Ordnance raad die in de 15e eeuw werd opgericht. In 1717 heeft de raad van bestuur een korps van ingenieurs opgericht, die volledig bestaat uit bestelde officieren. De handleiding werd uitgevoerd door de Kunstmatige Ondernemingen, bestaande uit gecontracteerde civiele ambachtslieden en arbeiders. In 1782 werd in Gibraltar een Soldaat Artificer Company opgericht, die in eerste instantie niet in opdracht gegeven militair ingenieurs was. In 1787 kreeg het Corps of Engineers het koninklijk voorvoegsel en keurde het zijn huidige naam goed. In datzelfde jaar werd een korps van Koninklijke Militaire Kunstaren gevormd, bestaande uit niet in opdracht gegeven officieren en particulieren, die door de RI zouden worden aangeworven. Tien jaar later werd de onderneming Gibraltar, die gescheiden was gebleven, geabsorbeerd en in 1812 werd de naam veranderd in het Korps van Royal Sappers en Miners. In 1855 werd de Ordnance-raad afgeschaft en werd het gezag over de Koninklijke Ingenieurs, de Royal Sappers en de Miners en de Royal Artillery overgeheveld naar de opperbevelhebber van de strijdkrachten, die hen verenigde met de rest van het leger. Het volgende jaar werden de Royal Engineers en Royal Sappers en Miners een verenigd korps als het Korps van Royal Engineers. In 1862 nam het korps ook de Britse officieren en mannen van de ingenieurs van de East India Company op. In 1911 vormde het Korps zijn luchtslagvliegtuig, de eerste vliegende eenheid van de Britse strijdkrachten. De luchtbataljon was de voorloper van het Royal Flying Corps en Royal Air Force. Het korps heeft geen gevechtseer, maar zijn motto Ubique (Overal), dat in 1832 door koning William IV werd toegekend, betekent dat het actie heeft gezien in alle grote conflicten van het Britse leger en ook in heel wat van de kleine. Een tweede motto is Quo Fas et Gloria ducunt (waar rechts en voorsprong). Het Royal Engineers Museum of Milcial Engineering is in Gillingham in Kent. Een punt van trots op de Sappers is dat hun naam de vorm heeft van korps van Royal Engineers in plaats van bijvoorbeeld Royal Engineer Corps. Het onderscheid is volgens hen dat elke Sapper op zichzelf koninklijk is, in plaats van gewoon lid te zijn van een Royal Corps (zoals het Royal Corps of Signals of het Royal Regiment of Artillery). Vóór de Tweede Wereldoorlog moesten de rekruten van de Royal Engineers minstens 1,5 meter hoog zijn (5,5 meter hoog voor de Mounted Branch). Aanvankelijk waren ze zes jaar met de kleuren en nog eens zes jaar met de reserve of vier jaar en acht jaar. In tegenstelling tot de meeste korps en regimes, waar de bovengrens 25 was, konden mannen zich inschrijven bij de Royal Engineers tot 30 jaar oud. Ze hebben getraind in de Royal Engineers Depot in Chatham of de RE Mounted Depot in Aldershot.