Fhantasieten: Bladwijzer op vliegveld Visitekaartje

Ik lag en keek door het oostelijke raam van mijn kamer. De gordijnen van bleke blauwe zijde vielen als een cataract over de ramen. Een groot groen marmerbekken, dat op een laag voetstuk in een hoek van mijn kamer stond, was als een veer overstroomd; en dat er een stroom helder water over het tapijt liep. En waar dit tapijt, dat ik zelf had ontworpen om een veld gras en madeliefjes te imiteren, de loop van de kleine beekje omgaf, leken de grasbladen en de mazen te golven in een piepklein briesje dat volgde op de waterstroom. Mijn kleedtafel was van zwarte eikel, met laders aan de voorkant. Deze waren uitvoerig in bladbladeren verwerkt. Ik deed toevallig mijn oog op een klein groepje visbladeren. Het eerste was duidelijk het werk van de carver; de volgende leek nieuwsgierig; de derde was onmiskenbaar ivoren . Ik zag dat de takken en bladeren die ontworpen waren op de gordijnen van mijn bed enigszins in beweging waren. Ik speel uit het bed, mijn blote poten op een coole groene zang; en ik bevond me onder de boughs van een grote boom, waarvan de top zwom in de gouden stroom van de zonsopgang met veel wisselende lichten. De zwakke sporen van een voetpad, veel overbebouwd met gras en mos, waren waarneembaar langs de rechteroever. "Dit," dacht ik, "moet zeker de weg zijn naar Fairy Land"." - Phantastes, van George MacDonald