God is in de machine - Techno-Dystopian Design Heupfles

In de kern zweeft een robot, griezelig sierlijk, die een menselijk brein omhoog houdt alsof het het laatste overblijfsel van organisch denken is. Voor de deur bungelt een paar biddende handen een rozenkrans, maar in plaats van een kruis bungelt een diskette - een dood formaat dat heilig is gemaakt, aanbeden als geschriften van een vergeten OS. Achter hen doorsnijden godrays de leegte, kosmisch en synthetisch, een botsing van sterren en circuits. Daaronder fluistert het "God is in de Machine", geflankeerd door twee androïde discipelen hoofden schuin naar boven gekantelde armen uitgestrekt, gevangen tussen aanbidding en een stille schreeuw. Dit is een ontmoeting tussen techno-paranoia, techno-spiritualisme en sociale kritiek. Een beeldende preek voor de sceptici, de digitale bannelingen, de punk geesten die de grens tussen geloof en programmering kennen, is dunner dan we willen toegeven.