Hand of God Pulsar (PSR B1509-58) - poster

Röntgenfoto's met hoge energie van 'Hand of God' Zie je de vorm van een hand in dit nieuwe röntgenafbeelding? De hand kan eruit zien als een röntgenfoto uit de kantoor van de dokter, maar het is eigenlijk een wolk van materiaal dat is uitgeworpen van een ster die ontplofte. De Nuclear Spectroscopic Telescope Array van NASA, NuSTAR, heeft voor het eerst de structuur in röntgenstralen met hoge energie in beeld gebracht, in blauw getoond. Röntgenlicht met lagere energie dat eerder door het Chandra X-ray Observatorium van NASA werd gedetecteerd, wordt in groen en rood weergegeven. Nikkelnoemd de "Hand van God," wordt dit object een pulsar windenergie genoemd. Het wordt aangedreven door de leftover, dichte kern van een ster die opblies in een supernova explosie. Het stellaire lichaam, PSR B1509-58 genaamd, of B1509 voor kort, is een pulsar: het draait snel rond, zeven keer per seconde, en vuurt een deeltjeswind in het materiaal rond het materiaal — materiaal dat werd uitgeworpen in de explosie van de ster. Deze deeltjes hebben een wisselwerking met magnetische velden rond het materiaal, waardoor ze gloeien met röntgenstralen. Het resultaat is een wolk die, in vorige afbeeldingen, als een open hand leek. De pulsar zelf kan niet in dit afbeelding worden gezien, maar bevindt zich in de buurt van de heldere witte plek. Een van de grote mysteries van dit object is of de pulsardeeltjes op een specifieke manier met het materiaal in wisselwerking staan om het als een hand te laten lijken, of als het materiaal in feite als een hand gevormd is. Het uitzicht van NuSTAR geeft nieuwe aanwijzingen voor de puzzel. De hand krimpt in het NuSTAR-afbeelding en ziet er meer uit als een vuist, zoals aangegeven door de blauwe kleur. De noordelijke regio, waar de vingers zich bevinden, krimpt meer dan het zuidelijke deel, waar een straal ligt, wat impliceert dat de twee gebieden fysiek verschillend zijn. De rode wolk aan het eind van het vingergebied is een andere structuur, genaamd RCW 89. Astronomiers denken dat de pulsarwind de wolk verwarmt, waardoor hij gloeit met röntgenlicht met een lager energieverbruik. In dit afbeelding is het röntgenlicht dat door Chandra wordt gezien met energiegebieden van 0,5 tot 2 kiloelektronvolt (keV) en 2 tot 4 keV, respectievelijk in rood en groen weergegeven, terwijl het röntgenlicht dat door NuSTAR wordt gedetecteerd in het hoogste-energiebereik van 7 tot 25 keV blauw is. Afbeelding: NASA/JPL-Caltech/McGill