In de schaduw van Saturnus Poster

Terwijl reuzenSaturnus in de zwarte zee hing en Cassini van de zonneschermen van de zon beschutte, zag het ruimtevaartuig de ringen als nooit tevoren, onthullend de voordien onbekende zwakke ringen en zelfs een glimp van zijn thuiswereld. Dit wonderbaarlijke panoramisch uitzicht werd gecreëerd door een combinatie van in totaal 165 afbeeldingen, genomen door de Cassini breedhoekcamera, over bijna drie uur op 15 september 2006. Het volledige mozaïek bestaat uit drie rijen van negen breedhoekcamera-voetafdrukken; hier wordt slechts een deel van het volledige mozaïek getoond. De kleur in het uitzicht werd gecreëerd door digitaal ultraviolet, infrarood en helder filtreermateriaal samen te stellen en werd vervolgens aangepast om op natuurlijke kleur te lijken. De mozaïekachtige afbeeldingen werden aangeschaft toen het ruimtevaartuig ongeveer 12 uur lang in de duisternis van de schaduw van Saturnus verdronk, waardoor een groot aantal unieke waarnemingen van de microscopische deeltjes waaruit de zwakke ringen van Saturnus bestaan, mogelijk werden. Ringstructuren die deze kleine deeltjes bevatten, worden in hoge-fasehoeken aanzienlijk verhelderd, d.w.z. kijkhoeken waar de zon zich bijna direct achter de objecten bevindt die worden weergegeven. Tijdens deze observatieperiode ontdekte Cassini twee nieuwe zwakke ringen: een samenvallend met de gedeelde baan van de manen Janus en Epimetheus, en een ander samenvallend met de baan van Pallene. (Zie PIA08322 en PIA08328 voor meer op de twee nieuwe ringen.) De eng ingesloten G-ring wordt hier gemakkelijk gezien, buiten de felle hoofdringen. Het omringen van het volledige systeem is de veel meer uitgebreide ring van E. De ijzige loodjes van Enceladus, waarvan de uitbarstingen de E-ringdeeltjes leveren, brengen de positie van de maan in de linkerrand van de E-ring tegen. Binnenin de G-ring en boven de lichtere hoofdringen is de bleke punt van de aarde. Cassini uitzichten zijn plaats van herkomst van meer dan een miljard kilometer (en bijna een miljard mijl) weg in de ijzige diepte van het buitenste zonnestelsel. Zie PIA08324 voor een vergelijkbaar uitzicht van de aarde, genomen tijdens deze waarneming. Kleine korrels worden overspoeld door zonlicht en elektromagnetische krachten. Daarom vertelt hun distributie veel over de lokale ruimteomgeving. Hier wordt een tweede versie van het mozaïekuitzicht weergegeven waarin het kleurcontrast sterk overdreven is. In dergelijke uitzichten, hebben de beeldvormende wetenschappers kleurenvariaties over de diffuse ringen opgemerkt die actieve processen impliceren sorteren de deeltjes in de ring volgens hun grootte sorteren. Wanneer u de E-ring in dit kleuroverdrijvende uitzicht bekijkt, lijkt de kleurverdeling tussen de rechterkant en de linkerkant verschillend te zijn. Wetenschappers zijn nog niet zeker hoe ze deze verschillen moeten verklaren, hoewel het verschil in fasehoek tussen rechts en links deel kan uitmaken van de verklaring. De fasehoek is ongeveer 179 graden op Saturnus. De belangrijkste ringen zijn op een paar plaatsen overbelicht. Dit uitzicht kijkt naar de onverlichte kant van de ringen van ongeveer 15 graden boven het ringvliegtuig. Cassini was ongeveer 2,2 miljoen kilometer van Saturnus (1,3 miljoen mijl) toen de afbeeldingen in dit mozaïek werden genomen. De schaal van het afbeelding op Saturnus is ongeveer 260 kilometer (162 mijl) per pixel. De missie Cassini-Huygens is een samenwerkingsproject van NASA, het Europees Ruimteagentschap en het Italiaanse Ruimteagentschap. Het Jet Propulsion Laboratory, een afdeling van het California Institute of Technology in Pasadena, beheert de missie voor het directoraat Wetenschapsmissie van NASA, Washington, D.C. De Cassini orbiter en de twee on-board camera's zijn ontworpen, ontwikkeld en geassembleerd bij JPL. Het centrum voor beeldvorming is gebaseerd op het Space Science Institute in Boulder, Colo.