Israëlische vlag, ster van David Judaism Jewish Stenen Onderzetter

De Israëlische vlag, een symbool van hoop en veerkracht, heeft een rijke geschiedenis die verweven is met de zionistische beweging. De oorsprong gaat terug tot 1891 toen Jacob Baruch Askowith en zijn zoon Charles de "Vlag van Juda" ontwierpen. Deze vroege vlag, met zijn blauwe en witte strepen en een Davidster, was een voorloper van de moderne Israëlische vlag. - De blauwe en witte kleuren van de vlag hebben een diepe symbolische betekenis. Blauw vertegenwoordigt de uitgestrektheid van de hemel en het goddelijke, terwijl wit zuiverheid en licht betekent. De Davidster, ook wel bekend als het schild van David, is een prominent Joods symbool dat al eeuwenlang wordt gebruikt. - In 1948, toen de staat Israël werd uitgeroepen, werd deze vlag officieel aangenomen. Het is sindsdien een krachtig symbool geworden van de terugkeer van het Joodse volk naar hun voorouderlijke vaderland. De vlag wappert trots over overheidsgebouwen, scholen en huizen, en inspireert een gevoel van nationale trots en eenheid. - Naast de symbolische betekenis is de Israëlische vlag een wereldwijd icoon geworden. Het vertegenwoordigt de strijd en triomfen van een natie die tegenspoed heeft overwonnen om een bloeiende democratie te vestigen. Het is een symbool van hoop, doorzettingsvermogen en de blijvende geest van het Joodse volk. - De vlag van de Joodse staat Israël werd aangenomen op 28 oktober 1948. Het Israëlitische symbool "Schild van David, Ster van David" staat voor het Jodendom. Dit werk of afbeelding is nu in het publieke domein omdat de auteursrechten in Israël zijn verlopen. Volgens het auteursrechtenstatuut van Israël uit 2007 wordt een werk op 1 januari van het 71e jaar na de dood van de auteur vrijgegeven aan het publieke domein.