Italiaanse vlag eronder golfballen

Je weet nooit wat er net onder de oppervlakte ligt. De Italiaanse vlag (Italiaans: Bandiera d'Italia), vaak in het Italiaans aangeduid als il Tricolore (Italiaans: [il trikoˈloːre]); is een driekleur met drie gelijkmatige borden van groen, wit en rood, met het groen aan de hijszijde. De huidige versie is in gebruik sinds 18 juni 1946 en werd formeel aangenomen op 1 januari 1948. De eerste entiteit die de Italiaanse driekleur gebruikte was de Cispadane Republiek in 1797, die Milaan verdrong nadat het overwinnende leger van Napoleon Italië in 1796 was overgestoken. De kleuren die door de Cispadane Republiek werden gekozen waren rood en wit, de kleuren van de onlangs veroverde vlag van Milaan; en groen, de kleur van het uniform van de Milanese burgerwacht. Gedurende deze tijd verdrongen veel kleine Franse proxy-republieken van jakobijnse inspiratie de oude absolute Italiaanse staten en bijna alle, met kleurvarianten, gebruikten vlaggen die werden gekenmerkt door drie banden van gelijke grootte, duidelijk geïnspireerd door het Franse model van 1790. Sommigen hebben specifieke waarden aan de kleuren toegeschreven, en een gemeenschappelijke interpretatie is dat het groen de vlaktes en de heuvels van het land vertegenwoordigt; wit, de met sneeuw bedekte Alpen; en rood, bloed dat is gespleten in de oorlogen van de Italiaanse onafhankelijkheid en eenwording. Een meer religieuze interpretatie is dat het groen de hoop vertegenwoordigt, het wit het geloof, en het rood de naastenliefde; dit verwijst naar de drie theologische deugden.