Julius Caesar's beroemde 10e Legion Rebruikbare ta Tote Bag

De 10de was de meest bevoorrechte, gevierde en versierde van alle Legions van Julius Caesar. Toen Gaius Julius Caesar in Hispania Ulterior (Spanje) aankwam als gouverneur van de regio in 61 vóór Christus, besefte hij al snel dat de gebieden naar het westen en noordwesten van de regio moesten worden teruggedraaid (Portugese cadeau dag), en rekruteerde hij met het oog daarop een derde Legioen aan de twee die hij al onder zijn bevel had toegevoegd. Deze Legion, de tiende, bestond volledig uit Spanjaarden - die bekend stonden als een van de moeilijkste mannen in de bekende wereld, zo niet de moeilijkste - was de eerste Legioen Julius Caesar die ooit persoonlijk was gerekruteerd en gevormd. Als onbewerkte rekruten bleek de tiende zich in de zomer zowel sterk als zeer loyaal aan Caesar. In 58 voor Christus, bij het begin van wat de Gallic Campaign zou worden, was de 10de een van de vier Legions die Caesar met hem meenam uit Spanje. De eenheid speelde onmiddellijk een rol in de gevechten van Arar en Bibracte toen Caesar de Helvetii onderduide en stopte hun massale migratie naar western Gaul. De Gallic-stammen hebben vervolgens een petitie ingediend bij Caesar voor zijn hulp aan Ariovistus, koning van de Duitse Suebi-stam. Koning Ariovistus was niet op de hoogte van de samenstelling van Caesar en zijn legers, maar in de wetenschap dat de cavalerie van Caesar voornamelijk bestond uit hulpfunctionarissen van Aedian (een Gallic stam), wier loyaliteit aan Caesar twijfelachtig was, stond hij erop dat elke partij alleen vergezeld zou moeten gaan van troepen. Maar in het vooruitzicht van de redenering van Ariovistus gaf Caesar opdracht aan een groep van de Aedianen om te demonteren en had ze legionarissen van de 10de rit in hun plaats. Dit voorval heeft de Legion zijn bijnaam Equestris (gemonteerd) opgeleverd, zijn reputatie als persoonlijke bodyguard van Caesar op gang gebracht en in zijn mannen een groot gevoel van trots en kameraadschap met hun generaal ingebracht. Kort daarna was de tiende verantwoordelijk voor de redding van drie van de andere legers van Caesar in 57 tegen de Nervianen. De 10de zou onder Caesar met onberispelijke onderscheiding en moed blijven dienen in de gehele Gallic Campaign, zowel de invasies van Brittania als zijn burgeroorlog met Gnaeus Pompeius Magnus (Pompey). De eenheid zou altijd het gevaarlijke en strategisch belangrijke recht in de strijd bezetten. Tijdens de beslissende strijd in de burgeroorlog in Pharsalus gaf Pompey zijn cavalerie expliciet het bevel om de tiende - tegen dan alom bekend als "Caesar's Legion" - van het leger van de rest van Caesar af te snijden en te vernietigen. De 10de routeerde de cavalerie van Pompey en hield de rechterflank zoals ze altijd deden toen hun generaal de rest van het leger van Pompey routeerde. Tegen het einde van de zomer van 45 waren de mannen van de tiende al bijna zeventien jaar in dienst. Caesar - onder wie ze voor hun hele bestaan hadden gemarteld - heeft hen vervolgens ontslagen en hun de aanzienlijke bonussen gegeven die hij hen had beloofd. Maar terwijl de rekrutering over heel Italië plaatsvond voor de geplande Parthische Campagne van Caesar - een die veel groter en complexer zou zijn geweest dan ooit in de geschiedenis van Rome - en de Ides van maart benaderde in 44 vóór Christus bijna elke veteraan van de 10de die nog eens 16 jaar onder hun geliefde generaal opnieuw zou zijn opgenomen.