Kahlil Gibran over geven Fotoplaat

Toen zei een rijk man: "Spreek tegen ons van Giving." Hij antwoordde: Je geeft maar weinig als je je bezittingen geeft. Het is wanneer je van jezelf geeft dat je echt geeft. Wat zijn je bezittingen maar wat je houdt en bewaakt voor angst dat je ze morgen nodig hebt? En morgen, wat brengt morgen de overdreven voorzichtige hond die botten in het verklikloze zand begraaft als hij de pelgrims naar de heilige stad volgt? En wat is angst voor nood, maar heeft zichzelf nodig? Is er geen dorst als je welt vol is, dorst die onverteerbaar is? Er zijn mensen die weinig geven van wat ze hebben - en ze geven het om erkenning en hun verborgen wens maakt hun gaven ongezond. En er zijn mensen die weinig hebben en alles geven. Dit zijn de gelovigen in het leven en de rijkdom van het leven, en hun kist is nooit leeg. Er zijn mensen die met vreugde geven, en die vreugde is hun beloning. Er zijn mensen die pijn geven, en die pijn is hun baptisme. En er zijn mensen die geen pijn geven en weten in het geven, ze zoeken geen vreugde, ze geven geen mindfulness van deugd; ze geven net als in de yonder vallei dat het myrtle zijn geur in de ruimte inademt. Hoewel de handen van deze God spreken, en van achter hun ogen glimlacht hij op de aarde. Het is goed om te geven wanneer dat gevraagd wordt, maar het is beter om ongevraagd te geven, door begrip; en aan de onpartijdige zoektocht naar iemand die meer vreugde krijgt dan geven. En is er een recht dat je zou onthouden? Het enige wat u nog hebt, is dat u nu moet toegeven, dat het seizoen van de toedieningen misschien van u is en niet van uw erfgenamen." Je zegt vaak: "Ik zou geven, maar alleen aan de verdienste." De bomen in je boomgaard zeggen dat niet, noch de koppels in je weiland. Ze geven dat ze kunnen leven, want achterhouden is het leven. Hij die zijn dagen en nachten waardig is, is toch al het andere waard van u. En hij die het verdiend heeft om uit de oceaan van het leven te drinken, verdient het om zijn beker uit je kleine beek te vullen. En welke woestijn zal er nog groter zijn dan die welke in de moed en het vertrouwen van alle liefdadigheidsinstellingen ligt? En wie ben jij dat mannen hun boezem moeten ruïneren en hun trots moeten onthullen, dat je hun waarde en hun trots misschien ongeschonden ziet? Zie eerst dat je zelf een giver verdient en een instrument om te geven. Want in werkelijkheid is het leven dat het leven schept - terwijl jij, die jezelf een giver vindt, maar een getuige bent. En je ontvangt - en je bent allemaal ontvangers - geen dankbaarheid, zodat je jezelf en hem een juk geeft. Opstaan samen met de giver op zijn geschenken als vleugels. Om overdadig te zijn op je schuld, is zijn vrijgevigheid te betwijfelen, die de vrije aarde heeft voor moeder, en God voor vader