Lichte echo van V838 Monocerotis Poster

(Van de Hubble Plaats.) "Sterrennacht," is het beroemde schilderij van Vincent van Gogh, bekend om zijn vette zweetvaten over een razende nachtelijke hemel. Hoewel dit afbeelding van de hemel alleen afkomstig was van de onrustige fantasie van de kunstenaar, beren een nieuw afbeelding van de Hubble Space Telescope van de NASA opmerkelijke gelijkenissen met het Van Gogh-werk, compleet met een nooit eerder vertoonde stofspiraal die over een straal van 300 km van de interstellaire ruimte ronddraait. Dit afbeelding, dat met de Geavanceerde Camera voor Onderzoeken op 8 februari 2004 wordt verkregen, is het recentste uitzicht van Hubble van een expanderende halo van licht rond een verre ster, genoemd V838 Monocerotis (V838 Mon). De verlichting van interstellair stof komt van de rode superreuzensster in het midden van het afbeelding, die twee jaar geleden een lichtpuls met een flitslopende gloeilamp afgaf. V838 Mon ligt ongeveer 20.000 lichtjaren van de aarde in de richting van de constellatie Monoceros, waarbij de ster aan de buitenrand van ons melkwegstelsel ligt. De groeiende illusie van een stoffige wolk rond de ster, genaamd een lichte echo, heeft opmerkelijke structuren aan het licht gebracht sinds de ster begin 2002 een paar weken plotseling werd opgehelderd. Hoewel Hubble de lichte echo in verscheidene momentopnamen heeft gevolgd, zwemt dit nieuwe afbeelding shows voor het eerst in de stoffige wolk of sterven. Deze sterfte wordt waarschijnlijk veroorzaakt door turbulentie in het stof en gas rond de ster, terwijl ze langzaam verdwijnen. Het stof en gas werden waarschijnlijk uit de ster uitgeworpen tijdens een eerdere explosie, vergelijkbaar met de gebeurtenis van 2002, die tienduizenden jaren geleden plaatsvond. Het omringende stof bleef onzichtbaar en onverdacht tot het plotseling verlicht werd door de briljante explosie van de centrale ster twee jaar geleden. De Hubble-telescoop heeft sinds de uitbarsting van de ster in januari 2002 een aantal keren V838 Mon en zijn lichtecho gebeeldd om de voortdurend veranderende verschijning van het stof te volgen, aangezien de lichtpuls bij de snelheid van het licht steeds verder van de ster verdwijnt. Tijdens het uitbarstingsevenement werd de normaal zwakke ster plotseling verhelderd, en werd ze 600.000 keer helderder dan onze zon. Het was dus een van de slimste sterren op de hele Melkweg, tot ze in april 2002 weer verdween. De ster heeft enkele gelijkenissen met een klasse objecten die "novae" wordt genoemd, die plotseling de helderheid verhogen als gevolg van thermonucleaire explosies op hun oppervlakken; het gedetailleerde gedrag van V838 Mon, met name de extreem rode kleur, is echter volledig verschillend van een eerder bekende nova. Deze structuur zal de komende jaren haar uiterlijk veranderen, omdat het licht van de uitbarsting van de stellair zich naar buiten blijft verspreiden en zich verder afstoot van nog verder verwijderde zwarte wolken stof. Astronomen verwachten dat de echo's tenminste de rest van het huidige decennium zichtbaar blijven.