Lone Buffalo Poster

In de Amerikaanse Westerne cultuur wordt de bizon gewoonlijk "buffalo" genoemd, maar dit is een misnoegen: hoewel zowel de bizon als de buffel tot de Bovidae-familie behoren, is de term "buffalo" alleen van toepassing op de Aziatische waterbuffel en de Afrikaanse buffalo. Het gaasje, een grote, dikke eix die in Azië wordt aangetroffen, staat ook bekend als de Indische Bison, hoewel het in het genus Bos zit en dus geen echte bizon is. De Amerikaanse en Europese variant zijn de grootste landzoogdieren in Noord-Amerika en Europa. Net als hun vee-familieleden zijn bizons nomadische grazers en reizen ze in kuddes, met uitzondering van de niet-dominante stieren, die het grootste deel van het jaar alleen of in kleine groepen reizen. De Amerikaanse bizon staat bekend om zijn leven in de Great Plains. Beide soorten zijn in de 19e en 20e eeuw bijna uitgestorven, maar zijn sindsdien opnieuw gekweekt, hoewel de Europese bizon nog steeds bedreigd is. In tegenstelling tot de Aziatische waterbuffel, is de bizon nooit echt gedomesticeerd, hoewel het af en toe wel op boerderijen voorkomt. Het wordt nu vooral op grote schaal in de Verenigde Staten en Canada opgefokt voor vlees. Wilde beslagen zijn te vinden in Yellowstone, Utah's Antelope Island, South Dakota's Custer State Park, Alaska en Noord-Centraal Canada (zie Wood Bison). Bison leeft ongeveer 20 jaar oud en wordt geboren zonder het handelsmerk "hump" of horens. Met de ontwikkeling van hun hoorns worden ze volwassen op de leeftijd van twee tot drie jaar, hoewel de mannetjes langzaam blijven groeien tot ongeveer zeven jaar. Volwassen stieren vertonen een hoge mate van dominantie tijdens het paringsseizoen.