Mandarin Duck Bumpersticker

De Mandarijnse Duck (Aix galericulata), of gewoon Mandarijn, is een middelgrote, perserende eend die nauw verbonden is met de Noord-Amerikaanse Wood Duck. Het inheemse bereik van Mandarijn is Japan en Oost-Azië, hoewel de bevolking nu ook in western Europa en Groot-Brittannië woont. Veel van de mooiste watervogels, de mannetjesmannetjes of de draken met Mandarijnse eenden zijn onmiskenbaar en opvallend kenmerkend voor een rode streep, een grote witte halve maan boven het oog, kastanje en groene kreeft, roodbaars en "whiskers", paarse borst, rode flenzen en twee oranje "zeilen" op zijn rug. In de zomer, na het broedseizoen, toont de drake van Mandarin zijn eclipse plumage door alle kenmerkende kleurrijke veren te vormen en lijkt het op het vrouw Mandarin tot de sierplant ergens in de herfst opnieuw groeit. Mandarijnse eenden hebben een uitgebreide courtship display dans die bestaat uit het optrekken van zagerveren en -cresten, het tonen van het preken, het fluiten van gesprekken en het hoofdbobbelen. Mandarijnennest in gaten van holle boomstammen, met dappere veren voor het kussen, incubeert het vrouw een koppeling van 9 tot 12 eieren gedurende ongeveer een maand in de lente. Met coaxing van de moeder op het grondniveau, kort na het uitkomen, springen de kuikens naar de grond en komen ze naar het water. Hoewel Mandarijnse partner voor het leven is, nemen de mannetjes en het vrouw tijdens de incubatietijd weer toe om de eenden te beschermen die 8 weken dicht bij het vrouw blijven tot ze kunnen vliegen en voor zichzelf kunnen vechten. Mandarijnse eenden verkiezen dichtbevolkte beboste gebieden nabij ondiepe meren, moerassen of vijvers en eten vegetatie, zaden, beechmast-noten, ongewervelde dieren, insecten en kleine vissen. Omdat Mandarijn, in tegenstelling tot veel andere eenden, voor een leven lang paren ze vaak in de oosterse kunst en de traditionele Chinese kleur worden gekarakteriseerd als symbool van gekke geluiden en trouw.