Meisje met een parel van Johannes Vermeer Theedoek

Meisje met een parelaar van Johannes Vermeer, 1665, is een olie op doekschilderij van een meisje met een driekwart profiel, die haar hoofd zachtjes omdraait en warm naar de kijker kijkt. De hoofddoek die van het hoofd hangt, wordt in zonnig gesmolten, in tegenspraak met de tonen van warme geelten en coole blues, hier een ultramarene tint of cornflower blauw, een kleurenschema dat in veel van de composities van de Nederlandse meester werd onderzocht. Haar parel luistert zacht in het witte hoogtepunt in het midden van de samenstelling. De raadselachtige expressie van het meisje is tijdloos bevroren in afwachting van een glimlach, lachen of het stellen van een vraag aan de kijker. Johannes (Jan) Vermeer (1632-1675) was een Nederlandse meester schilder van de scènes van de interieurscènes, wiens werk in de 19de eeuw werd herontdekt. In zorgvuldig geconstrueerde, geometrische samenstellingen die in een nauwgezet lineair perspectief werden getrokken, verkende Vermeer de effecten van licht en kleur op menselijke figuren, objecten en texturen in zonnebrandkamers, huiskamers, voortbouwend op de optische ontdekkingen en 3D perspectivale diepte van Leonardo en de Renaissance. Zowel een schilder als een kunsthandelaar, Vermeer produceerde langzaam een paar van zijn pijnlijk geëxecuteerde, rijkelijk gekleurde samenstellingen per jaar, die volledig in zijn thuisstad Delft leefden, en ontwierp het beroemde beeld van zijn bijna-evenementenfamilie Rubens en Rembrandt dat hij uiteindelijk in het moderne tijdperk bereikte.