mewithoutYou - Fox the Crow and the Cookie Lyrics T-shirt

Fox de Crow en de Cookie Lyrics: Door de meestal leegstaande straten verdiende een Baker uit de rand van zijn stad zijn levendige snoepjes uit een woeste kar waar hij rondsleepte. Het slimme Fox-crept dicht achter, hield een altijd waakzaam oog voor een kans om een Ginger spicecake of een Boysenberry-taart te stelen. Het kijken naar beneden was de hongerige Crow: Als de tijd rijp is, zal ik naar de aarde gaan en de traktatie nemen die ik leuk vind. Toen de Baker zich omdraaide om de Fox van zijn kar af te zetten, swoopte de Crow naar beneden en snatte hij een koekje in een kort brood en een Duitse chocoladetart. Met de meest onvriendelijke woorden die de dorpskinderen nog niet hadden gehoord, riep de Baker de dreigementen van Canzonet op om de sluwe vogel te vervloeken: Je rotte een houten menglepel! Waarom, je hebt middernacht een wasbeer. Je kunt beter die pasteien terugbrengen, je bent niet goed, verbrande zwarte makreel!!! "De Fox benaderde de boom waar de vogel in zijn nest werd geplast, opgetogen: Broeder Crow, weet je me niet meer? Het is je oude vriend Fox met een bescheiden verzoek. Als je maar een bescheiden stuk zou kunnen delen, aangezien ik dat vreselijke man afgeleid heb... Dit kon de Crow op zijn minst niet overtuigen, dus de Fox herdacht zijn plan: Als je mooie liedje mijn oren zou genazen, of zelfs als je zou spreken, zou dat mijn pijn en angsten verlichten. De Crow keek neer met het snoep in zijn bek. Je gedichten van wijsheid, mijn Goede Crow, wat een paradijs dat ze brengen. Deze vleierij was blij met de trotse vogel dus hij opende zijn mond en begon te zingen: Je subtiele acclamatie is waar, het beste om lof toe te zwaaien waar lof voor nodig is. Elke Rook en Jay in de Corvidae is ook Raven over mij. Ze bewonderen me, één en alle... Het moet de passie zijn in mijn 'Caw', mijn slangenwet, gekend door de Escadrille, mijn hevige, heerlijke klauw... [de koekjes vallen, Fox haalt het terug — er is commotie in de stad terwijl de Baker achtervolgt. Crow is vernederd, realiseert zich dat hij gemarteld is, zet zijn liedje voort] Ah, ik heb een Walnut-brownie-brein en Molasse in mijn aderen, gekneusde graham **** korst, mijn poedervormige suikerschimmelkoek *********. Laat de Crescent Koekje opstijgen! Deze karob-gekleurde amandelogen zouden rusten om mijn Cashew Princess in de Swirling Marble Sky te zien. We rusten op de knie waar alle divisies ophouden te zijn en rond te rotten in onze Banana Boat over het Tapioca-Zee. Als we alle toebehoren loslaten, is dat het enige gebed dat we kennen. Misschien is het zo, misschien is het zo, misschien is het zo, oh.. Amen"