Mezuzah Canvas Afdruk

Een mezuzah-hoesje bovenop de tekst van het mezuzah-perkament. Vaak vindt u een kleine container, of hoesje, bevestigd aan de deurposten van traditionele (en vaak niet-oplettende) joodse huizen. Dit wordt meestal aangeduid als mezuzah (Hebreeuws: מְזוּזָה"deurpost"; meervoud: מְזוּ ז וֹ תhoewel de term eigenlijk verwijst naar de gerolde perkamentrol die erin zit. De mezuzah is geschreven met bepaalde Hebreeuwse verzen uit de Thora (Deuteronomium 6:4-9 en 11:13-21). Deze verzen omvatten het Joodse gebed "Shema Israël", beginnend met de zin: "Hoor, O Israël, de HEER onze G-d, de HEER is Eén." De mezuzah vervult het mitswa (gebod) om de woorden van de sjema "op de deurposten van uw huis" (Deuteronomium 6:9) te schrijven. De rol wordt voorbereid door een gekwalificeerde schriftgeleerde die vele jaren van nauwgezette opleiding heeft ondergaan. Het Hebreeuwse woord שדShaddaiי is geschreven op de achterkant van de rol. Shaddai, een van de bijbelse namen van God, dient hier ook als een acroniem voor Shomer Daltot Yisrael, "Bewaker van Israëls deuren". De zinsnede "כוזומו כ ס ז כ ו ז ובwordt ook op de achterkant van de scroll geschreven. De zin is een Caesar-cijfer - een één-letterverschuiving - van de derde, vierde en vijfde woorden van de Shema, "Adonai, Eloheinu, Adonai", "De Heer, onze God, de Heer"; het is geschreven op de achterkant van het hoesje, tegenover de overeenkomstige woorden op de voorkant. Deze inscriptie dateert uit de 11e eeuw en is te vinden onder de Hasidei Ashkenaz (middeleeuwse Duitse Joodse mystici). Volgens de Sefardische gebruiken (minhag) is de zin "כוזומובכ ס ז כ ו ז ו ש ד יworden verboden. Deze praktijk wordt ondersteund door de Shulchan Aruch en de geschriften van de Rambam. De Ashkenazi gewoonte om beide zinnen te schrijven werd echter ondersteund in de geschriften van de Remo.Sjabloon: Yoreh De'ah 288:15. Het perkament wordt vervolgens opgerold en in het hoesje geplaatst. De eerste letter van Shaddai staat meestal aan de buitenkant van het hoesje. Het hoesje en de rol worden vervolgens aan de rechterzijdeurpost bevestigd wanneer u het gebouw of de kamer binnenkomt, met een kleine ceremonie genaamd Chanukkat Ha-Bayit (wijding van het huis ). Een korte zegen wordt voorgedragen. Waar de deuropening breed genoeg is, kantelen Asjkenazische Joden de mezuzah zodat de bovenkant naar de kamer loopt waarin de deur zich opent. Dit wordt gedaan om de verschillende meningen van de middeleeuwse rabbi's Rashi en Rabbeinu Tam te onderbrengen over de vraag of het horizontaal of verticaal moet worden geplaatst, en ook om te impliceren dat God en de Thora (die de mezuzah symboliseert) de kamer binnenkomen. De meeste Sefardi, Mizrahi en andere niet-Asjkenazische Joden brengen de mezuzah verticaal aan, hoewel Spaanse en Portugese Joden die in landen wonen waar de meerderheid van de Joden Asjkenazim zijn meestal schuin plaatsen. Joods gebruik is om de mezuzah aan te raken met je vingertoppen elke keer dat je door een deur gaat en vervolgens de vingers kussen die het aanraakten, waarbij je liefde en respect uitdrukt voor G-d en zijn mitzvot en jezelf herinnert aan de mitzvot die erin zit. Veel oplettende Joden uit alle Joodse denominaties hebben een gekwalificeerde schriftgeleerde die de mezuzot perkamenten minstens twee keer per zeven jaar controleert op gebreken (zoals kleine tranen of vervaagde letters). Het gebod om een mezuzah aan te brengen wordt in de Joodse wereld op grote schaal gevolgd, zelfs door joden die niet religieus oplettend zijn. Hoewel het belangrijkste deel van de mezuzah de klaf of perkament is, en niet het hoesje zelf, is het ontwerpen en produceren van mezuzah-hoesjes door de eeuwen heen verheven tot een kunstvorm. Mezuzah hoesjes worden geproduceerd uit een breed scala aan materialen, van zilver en edelmetalen tot hout, steen, keramiek, turf en zelfs polymeerklei.