Mijn hart ligt in de Highlands Coffee Mok

Robert Burns was de grootste dichter en lyricist van Schotland. Over het algemeen wordt hij beschouwd als de nationale dichter van Schotland, omdat hij de meest gelezen is onder alle dichters die in de Schotse taal hebben geschreven. Burns heeft ook geschreven in het Engels en een lichte Schots dialect, zodat zijn poëzie ook begrepen zou worden door een publiek buiten Schotland. Het volume van de werken van Burns, die bekend werden als gedichten, vooral in het Schotse dialect, kwam uit in 1786. Ook het Kilmarnock volume genoemd, het bevatte veel van zijn beste teksten. In 1791 werd Burns gevraagd om sms'jes te schrijven voor The Melodies of Scotland en hij reageerde door meer dan 100 liedjes bij te dragen. Robert Burns is beroemd om zijn liefde voor Natuur. Hij schreef veel gedichten over dit thema en veel van zijn gedichten (in feite liederen). Een goed voorbeeld van Brandwonden is dat van mijn hart in de Hooglanden. Schriftelijk in 1790. Toen woonden er brandwonden in het Boerderij van Ellisland. Hoewel hij tegen die tijd benoemd was tot een post in de Excise en meewerkte aan Johnsons Scots Musical Museum. In de eerste strook van het versum, biedt de dichter of de eerste persoon verteller afscheid van de "Hooglanden", "naar het noorden." Waarschijnlijk was hij in de stad of ergens anders ver van de hooglanden of verliet hij de hooglanden voor bepaalde taken. We weten het niet, we zijn hier onhandig, we kunnen alleen maar raden. De Schotse hooglanden, die zeer worden bewonderd voor hun schilderachtig schoonheid en het sensatiebelende visuele charme, zijn de geboorteplaats van de dichter Robert Burns. De hooglanden die volgens dichter Robert Burns "De geboorteplaats van Valor, het land der aarde" is, zijn ook de geboorteplaats van Robert Burns en hij is zo emotioneel verbonden aan deze plek dat hij in de meeste van zijn liedjes het thema van deze liefde voor de hooglanden vaak herhaalt. In de laatste regel zegt hij: waar hij ook gaat, hij mag de liefde van de heuvels niet vergeten. 2de Stanza: In de tweede alinea herhaalt hij dezelfde lamentatie van de eerste stanza die "zijn hart is in de Hooglanden" waar hij vroeger op herten, kuit en andere wilde dieren achtervolgde. "Mijn hart ligt in de Hooglanden en jaagt het hert aan;/A jaagt het wilde hert en volgt de rol." De dichter klaagt dat hij niet langer van deze genoegens kan genieten, aangezien hij niet langer in het land aanwezig is. Dit voegt toe aan de melancholie, een gevoel van verlangen naar het gedicht. 3de Stanza: In deze stanza, biedt de dichter een reeks herwellingen. Hij zegt dat hij zich afzijdig houdt van "bergen met een hoge sneeuwlaag", "naar de rietjes en groene valleien eronder", "naar de bossen en wilde bossen", "naar de torrenten en luide vloedgolven." Varewell is een ultieme vorm van afscheid, dus we kunnen aannemen dat de dichter of de eerste persoon hier voorgoed vertrekt en dat de kans bestaat dat hij niet terugkeert. 4de Stanza: De laatste stanza is de herhaling van de tweede stanza. Omdat het een lied is, wordt dezelfde stanza hier herhaald. In veel populaire literaire edities en publicaties wordt deze stanza weggelaten. Het brandt de keuze van woorden. De alliteratie van "H" in de stanzas wordt gedaan om de melodie van het lied te verbeteren. Er is ook een herhaling van "s" in "Mijn hart(en)", "in het hoogland (de hooglanden)", "mijn hart is (zijn) er niet", ook een a-cha(s) ing. Dit 's is bijna als een teken en de jager suggereert het najagen van een droom die niet kan worden vervuld.