Miss Muffet Sat op een tuffet Poster

"Miss Muffet / Zat op een tuffet / Een afbeelding lezen / Er kwam een spin / En zat naast haar / En zei: "Mag ik een blik?" "Miss Muffet" is een kinderritme, een van de meest geprinte uit het midden van de twintigste eeuw. Het heeft een Roud Folk Song Index-nummer van 20605. De kleine Miss Muffet Zat op een tuffet, haar wrongel en wei eten; Along kwam een spin, die naast haar zat en haar bang maakte Miss Muffet weg. Het ritme verscheen voor het eerst in 1805 in de krant, in een boek met de titel 'Zangen voor de Nursery'. Zoals veel van dergelijke ritmes is de oorsprong ervan onduidelijk. Sommigen beweren dat het geschreven is door dr. Thomas Muffet (d.1604), een Engelse entomoloog uit de zestiende eeuw, voor zijn stiefdochters; anderen beweren dat het verwijst naar Mary, koningin van Schotten (1543-87), die bang zou zijn gemaakt door de religieuze reformer John Knox (1510-72). De eerste uitleg is speculatief en de laatste wordt betwijfeld door de meeste literaire wetenschappers, die opmerken dat verhalen die folklusjes of liedjes met politieke gebeurtenissen verbinden, vaak stedelijke legendes zijn. De Dienst Vooruitgang van de Werken (omgedoopt in 1939 als het Beheer van de Projecten van het Werk; WPA) was het grootste agentschap van de Nieuwe Overeenkomst, die miljoenen in dienst nam om openbare werken, met inbegrip van de bouw van openbare gebouwen en wegen, uit te voeren en grote kunsten, drama, media en alfabetiseringsprojecten uitvoerde. Het voedde kinderen en herverdeelde voedsel, kleding en huisvesting. Bijna elke gemeenschap in de Verenigde Staten had een park, brug of school die door het bureau werd gebouwd, wat vooral de plattelands- en Westerne bevolking ten goede kwam. De uitgaven van 1936 tot 1939 bedroegen bijna $7 mrd. Creëer bij beschikking van het President Franklin Delano Roosevelt, werd de WPA op 8 april 1935 door het Congres gefinancierd met de wet inzake noodhulpkredieten van 1935. De wet was in het Huis van Afgevaardigden met een marge van 329 tot 78 goedgekeurd, maar werd door de Senaat uitgesteld. De WPA heeft de hulpprogramma's voortgezet en uitgebreid, vergelijkbaar met de Reconstruction Finance Corporation (RFC), die in 1932 door het Congres werd opgericht onder leiding van de voorganger van Roosevelt, Herbert Hoover. Onder leiding van Harry Hopkins bood WPA de werklozen tijdens de Grote Depressie in de Verenigde Staten werk en inkomen. Tussen 1935 en 1943 leverde WPA bijna acht miljoen banen op. Tot eind 1943 was WPA de grootste werkgever in het land. De meeste mensen die een baan nodig hadden, kwamen in aanmerking voor ten minste een deel van de banen. Het uurloon was het gangbare loon in elk gebied; volgens de regels konden werknemers niet meer dan 30 uur per week werken, maar in veel projecten waren maanden in het veld opgenomen, met werknemers die op de werkplek eten en slapen. Vóór 1940 was er een opleiding nodig om nieuwe vaardigheden te leren en de oorspronkelijke wetgeving van het project had een sterke nadruk op opleiding. De alfabetisme wordt typisch beschreven als de capaciteit te lezen en te schrijven. Het is een concept dat wordt geclaimd en gedefinieerd door een reeks verschillende theoretische gebieden. De Organisatie van de Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (UNESCO) biedt een nuttige en redelijk niet controversiële definitie van alfabetisering, zij het met de nadruk op teksten in gedrukte vorm (en zonder afbeeldingen, video, enz.); voor UNESCO is geletterdheid de "mogelijkheid om gedrukte en geschreven materialen die verband houden met uiteenlopende contexten te identificeren, te begrijpen, te interpreteren, te creëer, te communiceren, te verwerken en te gebruiken. Het alfabetisme houdt in dat mensen voortdurend moeten leren om hun doelen te bereiken, hun kennis en potentieel te ontwikkelen en volledig deel te nemen aan hun gemeenschap en de bredere samenleving.