Na de Mok voor het afvoeren van de veiling

Het is het einde van de jaren 1800 en veeteelt is een goed beroep waarin een jong man zijn leven kan investeren. Dit wil niet zeggen dat het gemakkelijk is om te leven. Maandenlang worden de elementen van de natuur in de openlucht brutaal tegen hem neergeslagen, omdat hij probeert te voorkomen dat één enkele veestapel verloren gaat. Zwemel in koude kreken, er is geen tijd om te scheren en hygiëne is iets uit het verleden. Hij brengt de kleren op zijn rug mee, iets speciaals om zijn familie te herinneren door en niet veel anders. Maar als ze op hun bestemming aankomen, is er niets dat een cowboy uitkijkt naar meer dan het kopen van een nieuwe set kleren en het nemen van een mooi, lang warm bad. Een cowboy kocht meestal slechts één keer nieuwe kleren, na het einde van elke rit, en gooide zijn oude stinkende, zweetbevlekte kleren weg in ruil voor een vers paar. Warme baden waren een luxe, waarbij warm water van een kachel of haard moest worden verwarmd en vervolgens zorgvuldig in de trommel moest worden gegoten, telkens opnieuw, tot ze vol waren. Warme baden waren een van de voorzieningen die een hotel of een herberg hun patrons kon bieden. Het waren niet alleen cowboys die gebruik maakten van het spierontspannende verzachtende water, het waren ook goudmijners en prospecteurs, veehouders en bankiers. Dit stuk en zijn metgezel "A Victoriaans Bath" zijn perfect voor een Westerne badkamer met een thema.