Nederlandse windmolen, Jacob Maris Poster

Poster met het schilderij "The windmill" van de beroemde Nederlandse meester Jacob Maris. Artiest: Jacob Maris, ca. 1880 - ca. 1886 Title Dutch: De molen Medium: oilverf op canvas, h 60cm × w 50cm. Datum: ca. 1880 - ca. 1886 Schilderen: Een typische Nederlandse windmolen achter enkele huizen en bomen en nabij een waterweg. Links een man in de buurt van een Nederlands schip. Windmolen: De reden voor de benaming "windmolen" is dat de hulpmiddelen die oorspronkelijk waren ontwikkeld voor het malen van graan voor de voedselproductie. Het bewijs in cadeau is dat het vroegste type Europese windmolen de postmolen was, die zo genoemd werd vanwege de grote rechthoekige post waarop de hoofdstructuur van de molen (het "lichaam" of "de buck") evenwichtig is verdeeld. Door het lichaam op deze manier te monteren, kan de molen draaien om de windrichting tegen te gaan; een essentiële voorwaarde voor het economisch functioneren van windmolens in Noord-western Europa, waar de windrichting variabel is. Het lichaam bevat alle freesmachines. De eerste postmolens waren van het zonken type, waar de post begraven werd in een aardheuvel om hem te ondersteunen. Later werd een houten steun ontwikkeld, het trestle. Dit werd vaak bedekt door of omgeven door een rondehuis om het loopvlak te beschermen tegen het weer en om opslagruimte te bieden. Dit soort windmolens was het meest voorkomende in Europa tot de 19e eeuw, toen krachtigere toren en schokmolens deze vervangen. De windmolen op het schilderij van Jacob Maris is een zogenoemde smokmolen. De smokmolen is een latere ontwikkeling van de toren, waar de toren wordt vervangen door een houten wand, de "smock" genaamd. De smock is algemeen van octagonal plan, hoewel de voorbeelden met meer, of minder, kanten bestaan. De rook wordt door andere materialen, zoals leisteen, bladmetaal of teerpapier, ingesloten of bedekt. De lichtere constructie in vergelijking met de towerfabrieken maakt schoorsteenmolens praktisch omdat deze vaak moesten worden gebouwd in gebieden met een onstabiele ondergrond. Omdat het om een drainagefabriek gaat, worden ook smokmolens voor allerlei doeleinden gebruikt. Wanneer het in een bebouwd gebied wordt gebruikt, wordt het vaak op een metselbasis geplaatst om het boven de omringende gebouwen op te heffen. Jacob Maris Jacob Maris (25 augustus 1837, Den Haag - 7 augustus 1899, Karlsbad) was een Nederlandse schilder, die met zijn broers Willem en Matthijs behoorde tot de zogenaamde 's-Gravenhage. Toen Jacob Maris twaalf was, nam hij een paar kunstlessen en nam hij later deel aan de Haagse Kunstacademie. Hij werkte toen in de studio van Hubertus van Hove. Daar schilderde hij interieurs en beeldende en genre werken. Van Hove verhuisde naar Antwerpen en de negentienjarige Maris ging met hem mee. In 1857 keerde Jacob Maris terug naar Den Haag. Nadat Jacob en zijn broer genoeg geld hadden verdiend door acht koninklijke portretten te kopiëren, konden ze naar Oosterbeek gaan. Ze reisden ook samen met Duitsland, Zwitserland en Frankrijk naar een studiereis. Hij woonde van 1865 tot 1871 in Parijs en keerde terug naar Nederland toen de Frans-Pruisische oorlog uitbrak. In Den Haag werd hij een sterke landschapsschilder die rivieren en landschappen schilderde met molens en sleepwegen, en uitzichten met vissersboten. Zijn beroerte werd breder en groter en zijn gebruik van kleur werd gematigder en gericht op het portretteren van de atmosferische afbeelding van wolken. In 1871 werd Maris lid van de Pulchri Studio en zou hij verschillende administratieve functies vervullen. Pas na 1876 kreeg hij enige bekendheid in Nederland en vanaf 1885 was hij een beroemde schilder. Toen hij in zijn zestiger jaren was, begon Maris te lijden aan astma en corpulentie. Op advies van zijn artsen ging hij naar de wateren in Karlsbad, waar hij plotseling op 7 augustus 1899 stierf. Hij werd begraven in Den Haag. Bron: Wikipedia