Nederlandse windmolen, Jacob Maris Servetten

Witte Standaard Cocktail Papieren servetten met het schilderij "De windmolen" van de beroemde Nederlandse meesterkunstenaar Jacob Maris. Kunstenaar: Jacob Maris, ca. 1880 - ca. 1886 Titel Nederlands: De molen Medium: olieverf op doek, h 60cm × b 50cm. Datum: ca. 1880 - ca. 1886 Schilderij: Een typisch Nederlandse windmolen achter enkele huizen en bomen en bij een waterweg. Links een man in de buurt van een Nederlands schip. Windmolen: De reden voor de naam "windmolen" is dat de apparaten oorspronkelijk werden ontwikkeld voor het malen van graan voor voedselproductie. Het bewijs bij cadeau is dat het vroegste type Europese windmolen de postmolen was, zo genoemd vanwege de grote rechtopstaande paal waarop de hoofdstructuur van de molen (het "lichaam" of "bok") in evenwicht is. Door het lichaam op deze manier te monteren, kan de molen draaien om de windrichting onder ogen te zien; een essentiële vereiste voor windmolens om economisch te werken in Noord-western Europa, waar windrichtingen variabel zijn. Het lichaam bevat alle freesmachines. De eerste postmolens waren van het gezonken type, waar de post werd begraven in een aardheuvel om het te ondersteunen. Later werd een houten steun ontwikkeld die de schraag werd genoemd. Dit was vaak overdekt of omgeven door een rotonde om de schraag te beschermen tegen het weer en om opslagruimte te bieden. Dit type windmolen was de meest voorkomende in Europa tot de 19e eeuw, toen krachtiger toren- en schokmolens ze vervingen. De molen op het schilderij van Jacob Maris is een zogenaamde schokmolen. De schokmolen is een latere ontwikkeling van de torenmolen, waar de toren wordt vervangen door een houten raamwerk, de "schok" genaamd. De schok is meestal van achthoekige plan, hoewel voorbeelden met meer of minder zijden bestaan. De schok is rieten, aan boord of bedekt met andere materialen, zoals leisteen, plaatmetaal of teerpapier. De lichtere constructie in vergelijking met torenmolens maken schokmolens praktisch als drainagemolens, omdat deze vaak moesten worden gebouwd in gebieden met een onstabiele ondergrond. Omdat het is ontstaan als een drainagemolen, worden schokmolens ook voor verschillende doeleinden gebruikt. Bij gebruik in een bebouwde kom wordt het vaak op een gemetselde basis geplaatst om het boven de omliggende gebouwen te verheffen. Jacob Maris Jacob Maris (Den Haag, 25 augustus 1837 - Karlsbad, 7 augustus 1899) was een Nederlands kunstschilder, die met zijn broers Willem en Matthijs behoorde tot de Haagse School van schilders. Toen Jacob Maris 12 jaar was volgde hij enkele kunstlessen en schreef zich later in aan de Haagse Academie van Beeldende Kunsten. Daar schilderde hij zowel interieurs als figuratieve en genrestukken. Van Hove verhuisde naar Antwerpen en de negentienjarige Maris ging met hem mee. In 1857 keerde Jacob Maris terug naar Den Haag. Nadat Jacob en zijn broer genoeg geld hadden verdiend met het kopiëren van acht koninklijke portretten, konden ze naar Oosterbeek gaan. Ze gingen ook samen op studiereis naar Duitsland, Zwitserland en Frankrijk. Hij woonde van 1865 tot 1871 in Parijs en keerde daarna terug naar Nederland toen de Frans-Pruisische oorlog uitbrak. In Den Haag werd hij een sterke landschapsschilder die rivieren en landschappen schilderde met molens en jaagpaden, en uitzichten met vissersboten. Zijn slag werd breder en groter en zijn kleurgebruik werd meer ingetogen en gericht op het afbeelden van de atmosferische afbeelding van wolken. In 1871 werd Maris lid van de Pulchri Studio en vervulde daar verschillende administratieve functies. Pas na 1876 kreeg hij enige bekendheid in Nederland en vanaf 1885 was hij een gevierd schilder. Toen hij in de zestig was, begon Maris te lijden aan astma en corpulentie. Op advies van zijn artsen ging hij het water op in Karlsbad, waar hij op 7 augustus 1899 plotseling overleed. Hij werd begraven in Den Haag. Bron: Wikipedia