New York Lake Erie en Westerne Railroad 1884 Map Poster

Op www.railphotoexpress.biz. Een spoorlijn die ontworpen is om de monding van de Hudson-rivier te verbinden met het gebied van de Grote Meren. De New York and Erie RR Company werd in 1832 gefranchiseerd en in 1832 opgericht, en in 1835 werd de bouw gestart in de buurt van Deposit, N.Y. Het jaar 1851 zag 446 mi (718 km) van de hoofdlijn in New York, voltooid naar Dunkirk, N.Y. op Lake Erie tegen enorme kosten. De spoorweg werd uitgebreid naar Jersey City, N.J., en naar Buffalo, N.Y., maar in 1861 faalde het bedrijf en werd het gereorganiseerd als de Erie Railway Company. Het bedrijf kreeg een gezonde financiële basis tijdens de burgeroorlog voordat het het onderwerp werd van een enorme financiële strijd. Daniel Drew, Jay Gould en James Fisk allieerden zichzelf en van 1866 tot 1868 overtroffen—met behulp van ongeoorloofde voorraadkwesties, politieke hoffelijkheid en onophoudelijke rechtszaken—Cornelius Vanderbilt om de controle over de spoorwegmaatschappij Erie te behouden. Na nog meer financiële trucjes ging de Erie Railway Company failliet en werd zij (1878) gereorganiseerd als de New York, Lake Erie en de Westerne Spoorwegmaatschappij. Door 1880 werden de taklijnen gebouwd aan Chicago. De spoorweg werd na het paniek van 1893 in een curator geplaatst en werd in 1895 gereorganiseerd als Erie RR Company. Onder het voorzitterschap van Frederick D. Underwood (1901-1927) bleef de Erie verliezen lijden en na een ingrijpende reorganisatie (1941) leverde zij voor het eerst in 69 jaar (1942) een dividend op. In 1960 fuseerde de Erie met de Delaware, Lackawant en Westerne RR om de Erie-Lackawant te vormen. In 1976 werden deze organisatie en vijf andere lijnen die failliet waren gegaan samengevoegd tot het Conrail-systeem, dat in 1999 deel uitmaakte van de spoorwegen CSX en Norfolk Southern.