Nuestra Señora de Guadalupe

Nuestra Señora de Guadalupe Un sábado de 1531 a principios de diciembre, un indio llamado Juan Diego, se dirigió muy temprano en la mañana desde el pueblo donde vivía a la Ciudad de México para asistir a sus clases de catecismo y oír la Santa Misa. Al llegar al cerro llamado Tepeyac, despertó se levantó y escuchó una voz que lo llamaba por su nombre. Subió a lo alto y vio a una Señora de sobrehumana belleza, cuyo vestido resplandecía como el sol, quien con palabras muy amables y atentas le dijo: "Juanito: el más pequeño de mis hijos, yo soy la siempre Virgen María, Madre del verdadero Dios, por quien se vive, deseo vivamente que aquí se construya un templo para mí, para que en él pueda mostrar y prodigar todo mi amor, asión, ayuda y defensa a todos los habitantes de esta tierra y a todos que me invocan y confían en mí. Vayan al señor obispo y díganle que quiero un templo en este llano. Vayan y pongan todo su empeño en ello". De regreso a su pueblo, Juan Diego se encontró nuevamente con la Virgen María y le explicó lo sucedido. La Virgen le pidió que fuera de nuevo al día siguiente para hablar con el obispo y repetirle su mensaje. Esta vez el obispo, después de escuchar a Juan Diego, le dijo que fuera y le dijera a la Señora que le diera alguna señal que probara que ella era la Madre de Dios y que era su voluntad que se le construyera un templo. Een su regreso, Juan Diego encontró a María y le contó los hechos. Volver al día siguiente al mismo lugar porque allí le daría su señal. Al día siguiente Juan Diego no pudo regresar al cerro porque su tío Juan Bernardino estaba muy enfermo En la madrogada del 12 de diciembre, Juan Diego se apresuró a buscar un cura para su tío porque se estaba muriendo. Al llegar al lugar donde iba a encontrarse con la Señora, prefirió tomar otro camino para evitarla. De repente María salió a su encuentro y le preguntó adónde iba El indio avergonzado explicó lo que estaba pasando. La Virgen le dijo a Juan Diego que no se preocupara, que su tío no se moriría y que ya estaba sano. Entonces el indio le pidió la señal que debía llevar al obispo. María le dijo que subiera a la cima del cerro donde encontró rosas castellanas frescas y poniéndose la tilma, cortó tantas como pudo y se las llevó al obispo. Una vez ante Monseñor Zumarraga Juan Diego desdobló su manta, las rosas cayeron al suelo y la tilma se pintó con lo que ahora se conoce como la imagen de la Virgen de Guadalupe. Al ver esto, el obispo llevó la sagrada imagen a la Iglesia Mayor y construyó una ermita en el lugar que el indio le había indicado. Pío X la proclamó "Patrona de toda América Latina", Pío XI de todas las "Américas", Pío XII la llamó "Emperatriz de las Américas" van Juan XXIII "Misionera Celestial del Nuevo Mundo" van "Madre del Américas". La imagen de la Virgen de Guadalupe es venerada en México con gran devoción, y son extraordinarios los milagros que obtienen quienes oran a la Virgen de Guadalupe. ..................... Op een zaterdag in 1531, begin december, ging een Indiaan genaamd Juan Diego, heel vroeg in de ochtend van de stad waar hij woonde naar Mexico-Stad om zijn catechismecursussen bij te wonen en de Heilige Mis te horen. Bij het bereiken van de heuvel genaamd Tepeyac, werd hij wakker en hoorde een stem hem bij zijn naam roepen. Hij klom naar de top en zag een Vrouwe van bovenmenselijke schoonheid, wiens jurk zo helder was als de zon, die hem met zeer vriendelijke en oplettende woorden vertelde: "Juanito: de kleinste van mijn kinderen, ik ben de altijd maagd Maria, Moeder van de ware God, voor wie men leeft, ik verlang van harte dat er hier een tempel voor mij wordt gebouwd, zodat ik daarin al mijn liefde, mededogen, hulp en verdediging kan shows en uitbundig aan alle bewoners van deze aarde en aan iedereen die mij aanroept en mij vertrouwt. Ga naar de Lord Bishop en zeg hem dat ik een tempel op deze vlakte wil. Ga je gang en doe er alles aan." Toen Juan Diego terugkeerde naar zijn stad ontmoette hij de Maagd Maria opnieuw en legde uit wat er was gebeurd. De Maagd vroeg hem de volgende dag om opnieuw met de bisschop te gaan spreken en haar boodschap aan hem te herhalen. Deze keer vertelde de bisschop, na het luisteren naar Juan Diego, hem dat hij de Vrouwe moest gaan vertellen om hem een teken te geven dat zou bewijzen dat ze de Moeder van God was en dat het haar wil was dat er een tempel voor haar zou worden gebouwd. Bij zijn terugkeer vond Juan Diego María en vertelde haar de feiten. De Maagd beval hem de volgende dag terug te keren naar dezelfde plaats omdat ze hem daar haar teken zou geven. De volgende dag kon Juan Diego niet terugkeren naar de heuvel omdat zijn oom Juan Bernardino erg ziek was. In de vroege ochtend van 12 december joeg Juan Diego zich in allerijl op zoek naar een priester voor zijn oom omdat hij stervende was. Bij het bereiken van de plaats waar hij de Vrouwe zou ontmoeten, wilde hij liever een andere weg bewandelen om haar te vermijden. Opeens kwam Maria naar buiten om hem te ontmoeten en vroeg hem waar hij heen ging. De beschaamde Indiër legde uit wat er gebeurde. De Maagd zei tegen Juan Diego dat hij zich geen zorgen moest maken, dat zijn oom niet zou sterven en dat hij al gezond was. Toen vroeg de Indiër hem om het teken dat hij naar de bisschop moest brengen. María vertelde hem om naar de top van de heuvel te gaan waar hij nieuwe Castiliaanse rozen vond en de tilma aantrok, hij sneed er zo veel mogelijk en nam ze mee naar de bisschop. Toen Monseigneur Zumarraga Juan Diego zijn deken ontvouwde, vielen de rozen op de grond en de tilma werd beschilderd met wat nu bekendstaat als het afbeelding van de Maagd van Guadalupe. Toen hij dit zag, nam de bisschop het afbeelding mee naar de hoofdkerk en bouwde een kluizenaar op de plaats die de Indianen hadden aangegeven. Pius X verkondigde haar als "patrones van heel Latijns-Amerika", Pius XI van alle "Amerika's", Pius XII noemde haar "keizerin van de Amerika's" en Johannes XXIII "de hemelse zendeling van de Nieuwe Wereld" en "de moeder van de Amerika's". Het afbeelding van de Maagd van Guadalupe wordt in Mexico met grote toewijding vereerd, en de wonderen verkregen door degenen die tot de Maagd van Guadalupe bidden, zijn buitengewoon.