Old Town Yellowmes NWT Canada T-shirt

YELLOWKNIFE'S RICH HISTORY Yellowmes zit op het Canadese schild, een groot uitgestrekte oerroos waar vele onschuldige stenen een fascinerende geschiedenis van onze planeet zijn, die miljarden jaren teruggaat. De gemeenschap is haar naam verschuldigd aan Dene, die tussen het Grote Slavmeer en de Noordelijke IJszee is gereisd. Verkenner Samuel Hearne noemde hen de "Koper Indianen" in 1771 vanwege de gereedschappen gemaakt van het oorspronkelijke koper. De ontdekkers en de handelaars, die hun bladehulpmiddelen observeren, bedachten de term Redmes, en later, Yellowmes, om de stam te beschrijven. De Yellowmesrivier, een belangrijke reiscorridor voor deze Deen, werd in de 19e eeuw op de kaarten gezet. Veel oorspronkelijke mensen zijn afstammelingen van de Yellowknives en Tlicho Dene en blijven traditioneel leven leiden vanuit de gemeenschappen Detah en N'Dilo. De bonthandel in Noord-Canada zag de eerste Europese nederzetting hier in 1789, toen Alexander Mackenzie het Grote Slavemeer binnenviel en zijn reisgenoten opdroeg om met de Dene te handelen. Deze activiteit was gecentreerd op het kleine postvak Old Fort Providence, 20 kilometer ten zuidoosten van de Golf van Gellowmes. De moderne stad die we vandaag kennen, begon na de ontdekking van rijke mineralen. De goudhongerige Klondikers waren de eersten die in 1898 een claim indienden. Later, met het ongelooflijk veelzijdige vliegtuig van de struik, keerden de prospecteurs terug met geklets. Het was de ontdekking van zichtbaar goud door Johnny Baker aan de oostkant van de Golf van Yellowmes die in 1934 leidde tot een commerciële schikking. Er werd meer goud gegrepen en tegen 1938 was de baai de plek van een boem-stad. Con Mine schonk op 5 september 1938 zijn eerste gouden steen. Vroege Yellowmes was een onhandig collectie tenten, logshacks en bedrijven verspreid over de beschermende haven van de baai, wat we nu "Old Town" noemen. Het was een van de eersten in het hotel Corona Inn, het was van Vicky Lepine, Wildcat Café, Weaver & Devore Trading, Sutherland's Drugs en Vic Ingraham. Yellowmesjes floreerden met prospectie en mijnbouw en het was ook een centrum voor het vangen, de handel, het vervoer, en overheidsactiviteit. Het einde van de bloei werd overspoeld door de langdurige oorlog in Europa, toen alle mannen nog moesten vechten. Een nieuwe haast begon toen Giant Mine in 1944 goud trof, wat leidde tot de start van de productie daar in 1948. Zonder ruimte voor expansie op de drukke Yellowmesbaai werd in 1945 een nieuwe townsite op de heuvel gezet. Het bestuur groeide in 1939 uit een door Ottawa gecontroleerd bestuurlijk district naar een volledig gekozen gemeente in 1953. Jarenlang was Yellowmes vooral via water bereikbaar. Het grootste deel van de bulkvracht werd via het Slave-riviersysteem opgehaald via het bargeverkeer uit Alberta. In de winter werd de vracht naar het noorden verzonden door trekkers en ijswagens. Het hele jaar door was de passagiers- en postdienst via lijnvluchten vanuit Edmonton. In 1960 eindigde de isolatie toen een snelweg verbonden was met de buitenwereld. Yellowmes kwam van leeftijd toen het kapitaal van de Noordwestelijke Gebieden in 1967 werd opgegeven. De stad bleef een regionaal centrum voor mijnbouwactiviteiten en groeide met de ontdekking van diamanten in 1991 en is zelfs na het einde van de goudwinning in 2004 nog steeds in bloei gekomen. Meer dan tachtig jaar na de ontdekking van goud schijnt de toekomst van Yellowmes nog steeds felle bedankt voor de schatten onder onze voeten. Het bewaren en vieren van het verhaal van de gemeenschap is het doel van ons lidmaatschap. De Society is op dit moment bezig met het renoveren van de oude recreatiezaal Giant Mine, zodra het sociale centrum van de stad is, als hoofdtentoonstellingszaal om het verhaal van Yellowmes en zijn diverse mensen te laten zien. Om onze doelstellingen te bereiken, hebben we uw steun nodig! Donaties, in natura, verhalen, foto's, artefacten, ideeën, vrijwilligers en nieuwe leden! Laten we onze Ouderen uit de Yellowmesgemeenschap en de vorige generaties eren door een museum en een centrum voor erfgoed te bouwen waar de hele stad trots op kan zijn!