Originele propaganda Mao tse tung en Joseph Stalin Cadeaupapier

Begin jaren vijftig waren de Volksrepubliek China en de Sovjet-Unie de twee grootste communistische staten ter wereld. Terwijl ze aanvankelijk elkaar steunden, ontstonden meningsverschillen na de opkomst van Nikita Chroesjtsjov naar de macht in de Sovjet-Unie na de dood van Joseph Stalin. In 1956 heeft Chroesjtsjov Stalin en zijn beleid veroordeeld en vervolgens de poststalinistische economische hervormingen doorgevoerd. Mao en veel leden van de Chinese Communistische Partij waren tegen deze veranderingen, omdat zij van mening waren dat deze negatieve gevolgen zouden hebben voor de wereldwijde marxistische beweging, onder wie Stalin nog steeds als een held werd beschouwd[9]. Mao geloofde dat Chroesjtsjov zich niet hield aan het marxisme-Leninisme, maar in plaats daarvan een revisionist was, die zijn beleid wijzigde van de basisconcepten van marxistisch-Leninistisch, iets wat Mao vreesde dat kapitalisten uiteindelijk de controle over het land zouden terugkrijgen. De betrekkingen tussen de twee regeringen werden vervolgens aangehaald, waarbij de Sovjets weigerden het Chinese hoesje te steunen voor toetreding tot de Verenigde Naties en hun belofte om China een kernwapen te bevoorraden[9], weer nakomen. Mao heeft in april 1960 publiekelijk het revisionisme aan de kaak gesteld. Zonder met de vingers naar de Sovjet-Unie te wijzen, bekritiseerde Mao hun ideologische bondgenoot, de Liga van Communisten van Joegoslavië, terwijl de Sovjets de gunst bij volmacht teruggaven door kritiek te leveren op de Partij van de Arbeid van Albanië, een Chinese bondgenoot[10]. In 1963 begon de Chinese Communistische Partij de Sovjet-Unie openlijk aan de kaak te stellen door een reeks van negen polemieken te publiceren tegen haar vermeende revisionisme, waarbij één van hen het predikaat "Chroesjtsjov" kreeg, het communisme van Chroesjtsjenko en de historische lessen voor de wereld, waarin Mao aanvoerde dat Chroesjtsjov niet alleen revisionistisch was, maar ook het gevaar van kapitalistisch herstel deed toenemen. [10] Khrushchev's val van een interne staatsgreep in 1964 droeg ook bij aan de vrees van Mao voor zijn eigen politieke kwetsbaarheid, met name vanwege zijn afnemende prestige onder zijn collega's na de Grote Voorwaartse Schop. door wikipedia.org