Pennsylvania Railroad Metroliner 1967 Briefkaart

van www.railphotoexpress.biz; Komend bij 160 MPH Gebouwd door de Budd Company of Philadelphia Pennsylvania. Het Metroliner-programma was oorspronkelijk een partnerschap tussen de Pennsylvania Railroad en de US DoT De eerste twee testvoertuigen werden in 1968 geleverd voor tests met PRR-levering. Later dat jaar resulteerde de fusie van Penn Central in de levering van de rest van de auto's met de PC-logo, hoewel de PRR de grijze verf met rode instripes rond de ramen vasthield. In 1968 bereikte het prototype van de Metroliners een topsnelheid van 164 mijl per uur op een reeks testruns rond Princeton Junction, NJ, maar door de problemen met de ambitieuze technologie kon de daadwerkelijke passagiersdienst pas in 1969 van start gaan. Bovendien heeft de federale spoordienst vanwege de toestand van het spoor- en seinsysteem alleen toestemming gegeven om te rijden met snelheden tussen 100 mijl per uur en 125 mijl per uur op de hoofdlijn tussen Washington en New York. Toch was dit veel sneller dan elke passagierstrein die toen in Noord-Amerika reed en bood het een niveau van snelheid, comfort en voorzieningen dat kon concurreren met de pendeltreinen van de luchtvaartmaatschappij. De Boedd Metroliner-auto was een gehuwde elektrische meervoudige trein ("EMU") met twee stellen, ontworpen voor eersteklas, hogesnelheidstrein op de route van Pennsylvania Railroad tussen New York City en Washington, DC. Ze waren gebouwd tussen 1968 en 1969 en waren vanaf begin 1969 in dienst bij Penn Central en zetten na de oprichting van Amtrak in 1971 voort onder Amtrak. Oorspronkelijk werkten ze met zelfaangedreven elektrische meervoudige auto's, die later werden vervangen door treinstellen met locomotieven, vanwege hun sterk afnemende betrouwbaarheid. De metrolinerdienst werd op 27 oktober 2006 stopgezet.