Phantastes: Courtyard of the Palace Mok

"Door een brede toegangspoort tot een binnenhof, omringd door grote marmerende pijlers die galerijen boven ondersteunen, zag ik een grote fontein van porfyrie in het midden, die een verheven waterkolom omhoog gooide, die, met een lawaai als gevolg van de samensmelting van alle zoete geluiden, in een bekken onder de deur viel; overstromend, die in één kanaal naar het binnenste van het gebouw liep. Het leidde tot een grote open deur, onder de oplopende stappen waarvan het door een lage boog liep en verdween. Hoewel de maan tegen die tijd zo laag was in het westen, viel er geen straal van haar licht in de rechtbank, over de hoogte van de omringende gebouwen; toch werd de rechtbank aangestoken door een tweede reflex van de zon van andere landen. Bovenaan de waterkolom, net zoals hij zich verspreidde naar de herfst, trok de moonbeams. Net als een grote bleke lamp, die hoog in de nachtelijke lucht hing, gooide een schemergeheugen van licht (zoals het was) over de rechtszaal hieronder. Dit hof was geplaveid in diamanten van witte en rode marmer." - Phantastes, van George MacDonald