Pieta (SAU 23) Planner

Tussen de afdaling van het kruis en de begrafenis, werd Christus betreurd... vooral door Zijn moeder. De term Pieta, afgeleid van het Italiaanse woord voor ‘medelijden’, wordt gegeven aan het derde en laatste type afbeelding van de rouwende BVM. In een Pieta wiegt Maria het lichaam van Jezus op haar schoot, net zoals ze hem als kind had omgewaaid. Hier, in een enigszins ongebruikelijk vertrek van meer bekende versies in beeldhouwkunst of schilderkunst, wordt Maria gezien zitten niet op de grond aan de voet van het kruis, maar op een graf (niet volledig zichtbaar in dit detail). Graven die horizontaal in rotswanden zijn gesneden, zoals in het 1e-eeuwse Palestina, waren onbekend bij Westerne Europese kunstenaars uit de middeleeuwen. Gotische kunstenaars portretteerden wat ze wisten: stenen sarcofagen. Dat het graf zoals afgebeeld te klein zou zijn voor de figuur van Christus is een ander kenmerk van de middeleeuwse kunst. Het is emotie niet nauwkeurigheid die telt: De scène vangt een intiem moment tussen moeder en zoon en roept medelijden op in de kijker. + Afbeelding Credit (SAU 23): Detail van een antiek NeoGotisch afbeelding van de Pieta van een heilige kaart in chromolithografie met vergulde accenten, uitgegeven door de Socièté de St. Augustin, Brugge, België, laatste kwart van de 19e eeuw. Van het privé-collectie van de ontwerper van godsdienstige efemera.