Portland Head Light Magneet

Portland Head Light is een historische vuurtoren in Kaapse Elizabeth, Maine die bij de ingang van de scheepvaartroute naar Casco Bay zit. De koplamp was de eerste die door de Amerikaanse regering werd gebouwd, en is nu een onderdeel van Fort Williams Park. De bouw begon in 1787 bij de richtlijn van George Washington en werd voltooid op 10 januari 1791. Walvisolielampen werden oorspronkelijk gebruikt voor verlichting. In 1855 werd een vierde-orde Fresnel-lens geïnstalleerd; die werd vervangen door een tweede-orde Fresnel-lens waarin in 1958 een aërobaken werd vervangen. Die lens werd in 1991 vervangen door een DCB-224-aërobaken. In 1787, terwijl Maine nog steeds deel uitmaakte van de staat Massachusetts, nam George Washington twee metselaars van de stad Portland in dienst, Jonathan Bryant en John Nichols, en gaf ze de opdracht de bouw van een vuurtoren op Portland Head op te nemen. Washington herinnerde hen eraan dat de koloniale regering arm was en dat de materialen die gebruikt werden om de vuurtoren te bouwen, uit de velden en kusten gehaald moeten worden. Het is een goede zaak dat ze goed kunnen worden aangepakt als ze door een oxen worden gesleept. De oorspronkelijke plannen vroegen om een toren van 58 meter hoog. Toen het seizoen deze taak voltooide, klom het naar de top van de toren en realiseerde het zich dat het niet zichtbaar zou zijn buiten de hoofdgrond naar het zuiden, dus werd het ongeveer 20 voet opgevoerd. Washington gaf de metselaars vier jaar om de toren te bouwen. Terwijl het in aanbouw was, werd de federale overheid gevormd (in 1789) en zij zocht een tijdje naar de gedachte dat de vuurtoren niet zouden zijn afgewerkt. Het eerste congres deed een krediet en machtigde Alexander Hamilton, secretaris van de Schatkist, om de monteurs ervan in kennis te stellen dat zij de toren zouden kunnen volbrengen. De toren was voltooid in 1790 en 10 januari 1791. Tijdens de Amerikaanse burgeroorlog werden de aanvallen op de scheepvaart in en uit de haven van Portland gemeengoed, en omdat schepen in zee zo snel mogelijk Portland Head Light moeten zien, werd de toren twintig voet opgevoed. In 1891 werd het huidige huis van de veehouders gebouwd. Toen Halfway Rock Light werd gebouwd, werd Portland Head Light minder belangrijk geacht en in 1883 werd de toren ingekort tot 20 meter en werd een zwakkere vierdelige Fresnel-lens toegevoegd. In 1885 werd de voormalige Fresnel-lens van hoogte en tweede orde hersteld na klachten van de zeelieden. Het station is weinig veranderd, behalve de wederopbouw van het klokhuis in 1975, omdat het in een storm zwaar beschadigd is. Tegenwoordig staat Portland Head Light op 80 meter boven de grond en 101 meter boven water, waarbij de witte conische toren verbonden is met een woning. De 200.000 kaarlepower, DCB 224 Airport style aerobeacon is zichtbaar vanaf 24 mijl afstand. De grond en het huis van de houder zijn eigendom van de stad Kaap Elizabeth, terwijl het baken, het mist signaal eigendom is van en onderhouden wordt door de Amerikaanse kustwacht als huidige navigatiehulp. Het werd op 24 april 1973 toegevoegd aan het nationaal register van historische plaatsen als Portland Head light (sic).