Rock Harbour Lighthouse Briefkaart

Een foto van de vuurtoren van de Rock Harbour in Michigan. Na de ondertekening van het Verdrag van LaPointe in 1843 met de provincie Chippewa werd Isle Royale opengesteld voor de exploratie en de winning van koper. In 1847 hadden meer dan een dozijn mijnbouwbedrijven vestigingen op het eiland. Door de druk die werd uitgeoefend door de mijnbouwondernemingen en de commerciële vissers die het eiland als basis voor hun activiteiten gebruikten, werd vastgesteld dat er behoefte was aan een licht om schepen die met voorraden aankomen te begeleiden en te beschermen. De geplande opening van de sluizen in Sault Saint Marie, Michigan, heeft ook invloed gehad op het besluit om een licht op het eiland te werpen om schepen te begeleiden op de route naar Thunder Bay, Ontario, Canada. De eerste die gebouwd wordt op Isle Royale, de vuurtoren van Rock Harbour markeert de ingang om Rock Harbour te bereiken op de Passage van de Midden-eilanden. In 1847 werd de locatie gekozen en werden de voorbereidende werkzaamheden afgerond. In 1853 verwierf het Congres 5000 dollar voor de bouw. De vuurtoren waren in 1855 klaar en aangestoken met een vast wit licht dat 14 mijl lang zichtbaar is. Omdat de scheepvaart was afgenomen met de afname van de mijnbouwactiviteiten op het eiland, koos de Lighthouse Service ervoor om het licht in 1859 te blussen. Een hernieuwde belangstelling voor de mijnbouw in de jaren zeventig stimuleerde het Congres tot de juiste $5000 om de vuurtoren te repareren en te upgraden. In 1874 werd een uitgebreide restauratie voltooid en in augustus van datzelfde jaar werd het licht opnieuw geactiveerd. Een houten schuur, boothuis, en laaddok werden ook toegevoegd aan de plaats. De belangstelling voor de mijnbouw nam opnieuw af, en met de bouw in 1875 van het meer centraal gelegen Isle Royale Light op Menagerie Island, werd besloten het licht in 1879 permanent te doven. Aan het begin van de eeuw werd de vuurtoren gebruikt als schuilplaats voor kampeerpartijen. Van 1928 tot 1939 woonden daar de commerciële visser Arnold en Milford Johnson. De vuurtoren werden in 1939 weer verlaten toen het Nationaal Park werd opgericht.