Ruth, Boaz en de Barley Harvest Mok

Het verhaal van Ruth (c. 1140 v.Chr.) komt voor tijdens de periode van de rechters, die door de schrijver van het boek terecht wordt beschreven als een tijd waarin "iedereen deed wat goed was in zijn eigen ogen." De weduwe Ruth, een Moabitess, kwam met haar weduwen schoonmoeder terug naar Israël na de dood van hun echtgenoten. Deze vrouwen zouden verarmd zijn geweest, en Ruth ging op zoek naar gevallen graan dat achterbleef bij de Barley oogsters. De rijke landeigenaar, Boaz, nam haar op de hoogte, en vergrootte haar buitengewone vriendelijkheid door haar te beschermen, graan te geven voor haar schoonmoeder en haar schoonmoeder, en uiteindelijk met haar te trouwen. Boaz is afgebeeld met rijke kleding en breidt de gerst uit met zijn hand terwijl hij een van zijn dieren voedt. Ruth draagt blauw, een symbool van zuiverheid dat gebruikt wordt in het oude schilderij. Ze is blote voeten, wat haar armoede en nederigheid betekent. Opvallend genoeg was deze vrouw van de geboorte Gentile, die in de geloofsgemeenschap werd ontvangen, de grootmoeder van David de koning, de directe familie van Jezus Christus.