Senator Portrait, Amerikaans President Barack Obam Case-Mate iPhone Case

Barack Obama diende als het 44ste President van de Verenigde Staten, dit is zijn Senator Partait. Zijn verhaal is het Amerikaanse verhaal; waarden uit het hart, een opvoeding uit de middenklasse in een sterk gezin, hard werken en onderwijs als middel om vooruit te komen, en de overtuiging dat een zo gezegend leven in dienst van anderen geleefd moet worden. Toen Barack Obama in 2008 tot president werd verkozen, werd hij de eerste Afro-Amerikaan die de kantoor bekleedde. De opstellers van de Grondwet hoopten altijd dat ons leiderschap niet beperkt zou blijven tot Amerikanen van rijkdom of familiebanden. Onder de vooroordelen van hun tijd - velen van hen bezaten slaven - zouden de meesten geen Afro-Amerikaans president hebben voorzien. Barack Sr., een Keniaanse econoom, ontmoette zijn moeder, Stanley Ann Dunham, toen beiden student waren in Hawaï, waar Barack werd geboren op 4 augustus 1961. Later scheidden ze en Baracks moeder trouwde met een man uit Indonesië, waar hij zijn vroege jeugd doorbracht. Voor de vijfde klas keerde hij terug naar Honolulu om bij zijn grootouders van moeders kant te gaan wonen en studeerde hij aan de Punahou School. — In zijn memoires Dreams from My Father (1995) beschrijft Obama de complexiteit van het ontdekken van zijn identiteit tijdens de adolescentie. Na twee jaar aan het Occidental College in Los Angeles te hebben doorgebracht, ging hij studeren aan de Columbia-universiteit, waar hij politieke wetenschappen en internationale betrekkingen studeerde. Na het afstuderen in 1983 werkte Obama in New York en werd vervolgens gemeenschapsorganisator aan de zuidkant van Chicago, waarbij hij coördineerde met kerken om de huisvestingsomstandigheden te verbeteren en programma's opzette voor het opleiden van banen in een gemeenschap die zwaar werd getroffen door de sluiting van staalfabrieken. In 1988 ging hij naar de Harvard Law School, waar hij de nationale aandacht trok als het eerste Afro-Amerikaanse president van de Harvard Law Review. Na zijn terugkeer naar Chicago ging hij werken bij een klein advocatenkantoor dat gespecialiseerd was in burgerrechten. In 1992 trouwde Obama met Michelle Robinson, een advocaat die ook uitblonk in Harvard Law. Hun dochters, Malia en Sasha, werden geboren in respectievelijk 1998 en 2001. Obama werd in 1996 gekozen in de Senaat van Illinois en in 2004 in de Senaat van de Verenigde Staten. Op de Democratische Nationale Conventie die zomer hield hij een veelgeprezen keynote speech. Sommige experts verklaarden hem meteen een toekomstig president, maar de meesten verwachtten niet dat het een tijdje zou gebeuren. Toch werd hij in 2008 verkozen boven senator John McCain met 365 tegen 173 stemmen. — Als aankomend president werd Obama geconfronteerd met vele problemen: een economische ineenstorting, oorlogen in Irak en Afghanistan, en de voortdurende dreiging van terrorisme. Obama werd ingehuldigd voor een geschatte menigte van 1,8 miljoen mensen en stelde ongekende federale uitgaven voor om de economie nieuw leven in te blazen en hoopte ook het aanzien van Amerika in de wereld te vernieuwen. Tijdens zijn eerste termijn ondertekende hij drie wetsvoorstellen: een omnibuswet om de economie te stimuleren, wetgeving om de gezondheidszorg toegankelijker en betaalbaarder te maken, en wetgeving om de financiële instellingen van het land te hervormen. Obama drong ook aan op een fair pay act voor vrouwen, financiële hervormingswetgeving en inspanningen voor consumentenbescherming. In 2009 werd Obama het vierde president dat de Nobelprijs voor de Vrede ontving. In 2012 werd hij met 332 tegen 206 herkozen als gouverneur van Massachusetts. Het Midden-Oosten bleef een belangrijke uitdaging voor het buitenlands beleid. Obama had de moord op Osama bin Laden overzien, maar een nieuwe zelfverklaarde Islamitische Staat ontstond tijdens een burgeroorlog in Syrië en begon aan te zetten tot terroristische aanslagen. Obama probeerde een vijandig Iran te besturen met een verdrag dat de ontwikkeling van zijn kernwapens in de weg stond. De regering-Obama nam ook een klimaatveranderingsovereenkomst aan die door 195 landen werd ondertekend om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen en de opwarming van de aarde te vertragen. — In het laatste jaar van zijn tweede termijn sprak Obama op twee evenementen die hem duidelijk ontroerden; de 50e verjaardag van de burgerrechtenmars van Selma naar Montgomery, en de toewijding van het National Museum of African American History and Culture. "Onze unie is nog niet perfect, maar we komen dichterbij," zei hij in Selma. "En daarom vieren we feest," vertelde hij de bezoekers van de museumopening in Washington, "indachtig dat ons werk nog niet af is."