Southern Ring Nebula Grote Koffiekop

Deze vergelijking shows de waarnemingen van de Zuidelijke ringnevel in nabij-infrarood licht, links, en midden-infrarood licht, rechts, van de James Webb-ruimtetelescoop. Dit tafereel werd gecreëerd door een witte dwergster - de overblijfselen van een ster zoals onze zon nadat deze haar buitenste lagen heeft afgeworpen en geen brandstof meer heeft verbrand door kernfusie. Die buitenste lagen vormen nu de uitgeworpen schelpen langs dit uitzicht. In het Near-Infrared Camera-afbeelding (NIRCam) staat de witte dwerg links onderaan de heldere ster, deels verborgen door een diffractiepiek. Dezelfde ster verschijnt - maar helderder, groter en roder - in het Mid-Infrared Instrument (MIRI) afbeelding. Deze witte dwergster is gehuld in dikke lagen stof, waardoor het groter lijkt. De helderdere ster in beide afbeeldingen heeft zijn lagen nog niet afgeworpen. Hij draait dicht om de dimere witte dwerg en helpt te verdelen wat hij uitgestoten heeft. In de loop van duizenden jaren en voordat het een witte dwerg werd, straalde de ster periodiek massa uit - de zichtbare schelpen van materiaal. Alsof het bij herhaling samentrekte, opwarmde, en dan, niet in staat om meer materiaal eruit te duwen, pulseerde. Stellair materiaal werd in alle richtingen gestuurd en leverde de ingrediënten voor dit asymmetrische landschap. Tegenwoordig verhit de witte dwerg het gas in de binnenste gebieden, die links blauw en rechts rood lijken. Beide sterren lichten de buitenste gebieden op, respectievelijk in sinaasappel en blauw. De afbeeldingen zien er heel anders uit omdat NIRCam en MIRI verschillende golflengten van licht verzamelen. NIRCam observeert nabij-infrarood licht, dat dichter bij de zichtbare golflengten staat die onze ogen detecteren. MIRI gaat verder in het infrarood en neemt mid-infrarood golflengten op. De tweede ster komt duidelijker voor in het MIRI-afbeelding, omdat dit instrument het glimmende stof eromheen kan zien, waardoor het helderder in uitzicht komt. De sterren, en hun lichtlagen, stelen meer aandacht in het NIRCam afbeelding, terwijl stof de hoofdrol speelt in het MIRI-afbeelding, in het bijzonder in het verlichte stof. Kijk in de cirkelvormige regio in het midden en je ziet een wiebelende, asymmetrische materiaalriem. Hier ontmoeten twee schalen waaruit de nevel is opgebouwd. (In dit uitzicht bevindt de nevel zich in een hoek van 40 graden.) Het licht dat door het sinaasappel in het NIRCam afbeelding reist, dat eruit ziet als spotlights, verdwijnt bij langere infrarode golflengten in het MIRI afbeelding. Bij nabij-infrarood licht hebben sterren meer prominente diffractiepieken omdat ze zo helder zijn op deze golflengten. In het midden van infrarood licht verschijnen diffractiepieken ook rond sterren, maar ze zijn zwakker en kleiner.