Space Shuttle Endeavor OV-105 Cockpit Poster

Space Shuttle Endeavor (Orbiter Vehicle Designation: OV-105) is een van de gepensioneerde orbiters van het Space Shuttle-programma van NASA, het ruimteagentschap van de Verenigde Staten[1]. Endeavor was de vijfde en laatste ruimtesleutel die NASA moest bouwen en vloog voor het eerst in mei 1992 op missie STS-49 en haar laatste missie STS-134 was in mei 2011.[2][3] De STS-134-missie was oorspronkelijk gepland als de laatste missie van het programma Space Shuttle[4], maar met toestemming van de STS-135-missie werd Atlantis de laatste Space Shuttle om te vliegen. Het Congres van de Verenigde Staten heeft in 1987 toestemming gegeven voor de bouw van Endeavor ter vervanging van Challenger, die verloren is gegaan bij het ongeval met de introductie van STS-51-L in 1986. De structurele reserveonderdelen die tijdens de bouw van Discovery en Atlantis, twee van de vorige pendelen, werden gebouwd, werden in zijn assemblage gebruikt. NASA koos om Endeavor van reserveonderdelen te bouwen eerder dan het teruggeven van Onderneming of het goedkeuren van een internationaal voorstel Rockwell om twee pendelen voor de prijs van één van de originele pendelen te bouwen, op kostengronden. De orbiter wordt genoemd naar de Britse HMS Endeavor, het schip dat kapitein James Cook heeft meegenomen op zijn eerste ontdekkingsreis (1768-1771)[5]. Daarom wordt de naam gespeld op de Britse Engelse manier, in plaats van de Amerikaanse ("Endeavor"). Dit heeft tot verwarring geleid, met name wanneer NASA zelf een teken op het lanceerplatform in 2007 verkeerd heeft gespeld[6]. De naam vereerde ook Endeavor, de Module van het Bevel van Apollo 15, zelf ook genoemd naar het schip van Cook. Endeavor werd benoemd via een nationale wedstrijd waarbij studenten uit lagere en middelbare scholen betrokken waren. De ingangen omvatten een essay over de naam, het verhaal achter het en waarom het voor een pendeltje NASA aangewezen was, en het project dat de naam steunde. Endeavor was de populairste ingang, die bijna een derde van de winnaars op staatsniveau vertegenwoordigt. De nationale winnaars waren de Senatobia Middle School in Senatobia, Mississippi, in de elementaire divisie en de Tallulah Herfst School in Tallulah Herfsten, Georgia, in de hogere school. Ze werden geëerd op verschillende ceremonies in Washington D.C., waaronder een ceremonie in het Witte Huis waar toen President George H.W. Struik aan elke school prijzen uitreikte[7]. In mei 1991 werd Endeavor door Rockwell International Space Transportation Systems Division geleverd en een jaar later, in mei 1992, voor het eerst op STS-49 gelanceerd. Rockwell International beweerde dat het geen winst had gemaakt op Space Shuttle Endeavor, ondanks de kosten van de bouw van 2,2 miljard dollar. Op haar eerste missie nam zij de gestrande INTELSAT VI-communicatiesatelliet op en zette deze opnieuw in. De eerste Afrikaans-Amerikaanse vrouwelijke astronaut, Mae Jemison, werd op 12 september 1992 in de ruimte gebracht op de missie STS-47. In 1993 maakte het de eerste dienstreis naar de Hubble Ruimtetelescoop. Endeavor werd in 1997 acht maanden uit dienst genomen voor een retrofit, met inbegrip van de installatie van een nieuw luchtslot. In december 1998 leverde het de Module van de Eenheid aan het Internationale Ruimtestation. De laatste Orbiter Major Modification-periode van Endeavor begon in december 2003 en eindigde op 6 oktober 2005. In die tijd ontving Endeavor belangrijke hardwareverbeteringen, waaronder een nieuw, multifunctioneel, elektronisch weergavesysteem, vaak een glazen cockpit genoemd, en een geavanceerde GPS-ontvanger, samen met veiligheidsverbeteringen die door de Columbia Accident Investigation Board (CAIB) worden aanbevolen voor de shuttle om terug te keren naar de vlucht na de desintegratie van het zusterschip Columbia tijdens de terugkeer op 1 februari 2003. De missie STS-118, de eerste voor Endeavor na een langdurige refit, omvatte astronaut Barbara Morgan, die voorheen was toegewezen aan het Educator Astronaut-programma, maar nu een volwaardig lid van het Astronaut Corps, als onderdeel van de bemanning. Morgan was de back-up voor Christa McAuliffe op de ongelukkige STS-51-L missie.