Spiral Galaxy NGC 1309 12 x 12 (11 x 11) Poster

Aanbevolen formaat voor standaard lijst: 12 x 12 inch (oorspronkelijke grootte: 11 x 11 inch bij 300 PPI, 11 MP). Veel andere formaten zijn beschikbaar. Klik op Aanpassen aan de rechterkant. Als je kijkt als een kinderspeldenwiel klaar om een draaiende wind te krijgen, dan is dit dramatisch spiraalmelkwegstelsel een van de meest recente bekeken door de Hubble Space Telescope van NASA. Verbluffende details van het gezichtsspiraalmelkwegstelsel, gecatalogiseerd als NGC 1309, worden in deze kleurenafbeelding vastgelegd. Recente waarnemingen van het sterrenstelsel in zichtbaar en infrarood licht komen samen in een kleurrijke weergave van veel van de kenmerken van het sterrenstelsel. Heldere blauwe delen van stervorming puiten de spiraalarmen, terwijl ruddy stoflanen de spiraalstructuur volgen in een geelachtige centrale kern van oudere populatiesterren. Het afbeelding wordt aangevuld met een groot aantal sterrenstelsels met een vergevorderde achtergrond. Dit melkwegstelsel-afbeelding is echter meer dan alleen maar een afbeelding. Het helpt astronomen om de uitdijsnelheid van het universum nauwkeuriger te meten. NGC 1309 was de thuisbasis van supernova SN 2002fk, wiens licht in september 2002 de Aarde bereikte. Deze supernova gebeurtenis, die als Type Ia wordt bekend, resulteerde uit een witte dwergster die materie van zijn metgezel in een binair stersysteem rekenschap geeft. Toen de witte dwerg genoeg massa verzamelde en zichzelf niet meer kon onderhouden, ontplofte de ster, en werd het helderste object in het sterrenstelsel gedurende enkele weken. In de buurt van Type Ia-supernovae zoals SN 2002fk in NGC 1309 worden astronomen gebruikt om afstandsmetingen in het universum te kalibreren. Door nabijgelegen Type Ia supernovae te vergelijken met verafgelegen supernovae, kunnen ze niet alleen bepalen dat het universum zich uitbreidt, maar dat deze expansie versnelt. Nochtans, werkt deze methode slechts als de afstand aan de gastheersterrenstelsels uiterst goed gekend is. Daar komt de Hubble Telescope aan. Aangezien NGC 1309 vrij dicht bij ons is, kan de hoge resolutie van de Geavanceerde Camera van Hubble voor Onderzoeken nauwkeurig helpen de afstand aan het sterrenstelsel bepalen door de lichte output van een bepaald type van veranderlijke ster te bekijken genoemd een variabele van de Cepheid. Cepheids wordt goed bestudeerd in ons eigen melkwegstelsel en varieert regelmatig in helderheid met een snelheid die direct verband houdt met hun totale intrinsieke helderheid. Door hun variatiesnelheid te vergelijken met hoe helder ze lijken, kunnen astronomen hun afstand aftrekken. Op deze manier kunnen astronomen op de Cepheids in NGC 1309 de afstand tot NGC 1309 en dus tot SN 2002fk nauwkeurig meten. De uitdijing van het universum werd ontdekt door Edwin Hubble, de namesake van de Hubble Ruimtetelescoop, bijna een eeuw geleden, maar de versnellende uitdijing is een recente ontdekking die interessante gevolgen heeft voor kosmologische modellen. Deze Hubble afbeeldingen werden in augustus en september 2005 ingenomen. NGC 1309 bevindt zich 100 miljoen lichtjaren (30 Megaparsecs) van de aarde. Het is een van de ongeveer 200 sterrenstelsels die de Eridanus-groep van sterrenstelsels vormen. Credit: NASA, ESA, het Hubble Heritage Team (STScI/AURA) en A. Riess (STScI)