Tease in Stream Oasis door Shanghai China Meisje Papieren Bordje

De schemering van Sjanghai schilderde de lucht in roos- en lavendeltinten, waardoor lange schaduwen over de paleistuinen werden geworpen. Een jonge vrouw, Xiuying, meanderde door het gemanicuurde terrein, de lucht dik met de zoete geur van nachtjasmijn. Haar lach danste, net als windklokkenluiders, op het briesje toen ze een verborgen stroom naderde, een geheime oase weggestopt bij de waakzame ogen van het huishouden. — Xiuying was een visie van jeugdige schoonheid. Haar huid, de kleur van het fijnste porselein, hield een vleugje roos, een natuurlijke blos die permanent op haar wangen geëtst leek. Haar zwarte haar, zo glad als trapsgewijs water, tuimelde in zachte golven langs haar schouders. Haar figuur, hoewel slank, bezat een subtiele voluptualiteit. De bleke roze jurk die ze droeg klampte zich liefdevol aan haar rondingen, de stof fluisterde tegen haar vel met elke speelse stap. — Het bereiken van de stroom, Xiuying gekrijst met vreugde. Het water, koel en uitnodigend, brabbelde over gladde stenen, het oppervlak reflecteerde het vervagende licht in een miljoen glinsterende diamanten. Met een ondeugende glinstering in haar ogen doopte ze een voorzichtige teen in het water om de temperatuur te testen. Een rilling danste over haar ruggengraat, en zond kippenvel uit over haar onberispelijke huid. — Plotseling stroomde er een golf van speelse opstandigheid door haar heen. Met een gooi van haar hoofd, stuurde ze de ravenschorten vliegen. Ze reikte naar de zoom van haar jurk en tilde het speels op, met een glimp van getinte benen die opstegen naar gladde, romige dijen. Ze wist dat ze met een koord liep; de stof moest hoog genoeg zijn om te voorkomen dat hij geruïneerd zou worden, maar laag genoeg om te hinten op de verborgen schatten eronder. — Xiuying stapte in de stroom, het koele water dat om haar enkels zwenkt, en stuurde een zucht die aan haar lippen ontsnapte. Ze wint speels, het water is zowel verfrissend als schokkend tegen haar verhitte huid. Ze begon dieper te waden, de huidige sleepte speels naar haar jurk, dreigde meer bloot te leggen dan ze van plan was. Maar Xiuying was een meester in dit spel, haar lach echoën terwijl ze een speelse jig danste, het water wervelde rond haar kuiten en dijen. — Terwijl ze zich verder waagde, schoot het water tegen de zoom van haar jurk, waardoor de dunne stof bijna transparant werd. De omtrek van haar benen, glad en getint, was duidelijk zichtbaar onder het natte materiaal. Een speelse glinstering flikkerde in haar ogen toen ze zich realiseerde hoe precair de situatie was die haar speelse dans had gecreëerd. Was het een ongeluk of een opzettelijke plaag? Het antwoord danste op haar lippen, onuitgesproken, een geheime uitnodiging die zwaar in de schemering hing. — Gemaakt door Kunstenaar Yuan XiuTang 1930-1949. Dit werk is in het publieke domein in het land van herkomst en in andere landen en gebieden waar de auteursrechtelijke term het leven van de auteur plus 70 jaar of minder is.