Vanuatu vlag slagtand en varen embleem sticker

Vanuatu (Engels: /ˌvɑːnuˈɑːtuː/ VAH-noo-AH-too of /vænˈ ɑ ː ːwficialEditionsalsmede/van-WAH-too; Bislama en Franse uitspraak [vanuatu]), officieel de Republiek Vanuatu (Frans: République de Vanuatu; Bislama: Ripablik blong Vanuatu), is een eiland in Melanesië gelegen in de Stille Zuidzee. De archipel, die van vulkanische oorsprong is, is 1.750 km (1.090 mi) ten oosten van Noord-Australië 540 km (340 mi) ten noordoosten van Nieuw-Caledonië, ten oosten van Nieuw-Guinea, ten zuidoosten van de Salomonseilanden en ten westen van Fiji. Vanuatu werd voor het eerst bewoond door Melanesiërs. De eerste Europeanen die de eilanden bezochten waren een Spaanse expeditie onder leiding van de Portugese zeevaarder Fernandes de Queirós, die in 1606 op het grootste eiland, Espíritu Santo, aankwam. Queirós claimde de archipel voor Spanje, als onderdeel van het koloniale Spaanse Oost-Indië en noemde het La Austrialia del Espíritu Santo. In de jaren 1880, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk geclaimd delen van de archipel, en in 1906, kwamen ze een kader overeen voor het gezamenlijk beheer van de archipel als de Nieuwe Hebriden door middel van een Anglo-Franse condominium. In de jaren zeventig ontstond een onafhankelijkheidsbeweging en in 1980 werd de Republiek Vanuatu opgericht. Sinds de onafhankelijkheid is het land lid geworden van de Verenigde Naties, het Gemenebest van Naties, de Internationale Organisatie van de Francofonie en het Pacific Islands Forum.