Vlag van Azerbeidzjan (1991-2013) Sticker

Azerbeidzjan, officieel de Republiek Azerbeidzjan, is een transcontinentaal en door land ingesloten land op de grens van Western-Azië en Oost-Europa. Het is een deel van de zuidelijke Kaukasus en wordt begrensd door het Kaspische Zee in het oosten, de Russische deelrepubliek Dagestan in het noorden, Georgië in het noordwesten, Armenië en Turkije in het westen en Iran in het zuiden. Bakoe is de hoofdstad en grootste stad. Het gebied van wat nu Azerbeidzjan is werd eerst geregeerd door Kaukasisch Albanië en later door verschillende Perzische rijken. Tot de 19e eeuw bleef het deel uitmaken van het Kadjaren-Iran, maar de Russisch-Perzische oorlogen van 1804-1813 en 1826-1828 dwongen het Kadjaren-rijk om zijn Kaukasische gebieden af te staan aan het Russische Rijk; de verdragen van Gulistan in 1813 en Turkmenchay in 1828 definieerden de grens tussen Rusland en Iran. De regio ten noorden van de Aras was een deel van Iran tot het werd veroverd door Rusland in de 19e eeuw, waar het werd beheerd als onderdeel van de Kaukasus onderkoninkrijk. Aan het einde van de 19e eeuw ontstond er een Azerbeidzjaanse nationale identiteit toen de Azerbeidzjan Democratische Republiek in 1918, een jaar na de ineenstorting van het Russische Rijk, onafhankelijk werd van de Transkaukasische Democratische Federatieve Republiek en de eerste seculiere islamitische meerderheidsstaat werd. In 1920 werd het land veroverd en opgenomen in de Sovjet-Unie als de Azerbeidzjan SSR. Azerbeidzjan werd onafhankelijk op 30 augustus 1991, kort voor de val van de Sovjet-Unie. In september 1991 vormde de Armeense meerderheid van de regio Nagorno-Karabach de zelfverklaarde Republiek Artsakh, die de facto onafhankelijk werd met het einde van de Eerste Nagorno-Karabach Oorlog in 1994, hoewel de regio en zeven omliggende districten internationaal erkend bleven als onderdeel van Azerbeidzjan. Na de Tweede Nagorno-Karabach-oorlog in 2020 werden de zeven districten en delen van Nagorno-Karabach teruggegeven aan de Azerbeidzjaanse controle. Een Azerbeidzjaans offensief in 2023 beëindigde de Republiek Artsakh en resulteerde in de vlucht van Nagorno-Karabach Armeniërs. Azerbeidzjan is een semi-presidentiële eenheidsrepubliek. Het is een van de zes onafhankelijke Turkse staten en een actief lid van de Organisatie van Turkse Staten en de TÜRKSOY-gemeenschap. Azerbeidzjan heeft diplomatieke relaties met 182 landen en is lid van 38 internationale organisaties, waaronder de VN, de Raad van Europa, de Niet-gebonden Beweging, de OVSE en het NATO PfP-programma. Het is een van de oprichters van de GUAM, het Gemenebest van Onafhankelijke Staten en de OPCW. Azerbeidzjan is waarnemer bij de Wereldhandelsorganisatie. De overgrote meerderheid van de bevolking van het land (97%) is moslim. De Constitutie van Azerbeidzjan verklaart geen officiële religie, en alle belangrijke politieke machten in het land zijn seculier. Azerbeidzjan is een ontwikkelingsland en staat op de 89e plaats op de Human Development Index. De regerende Nieuwe Azerbeidzjan Partij, die sinds 1993 aan de macht is, is beschuldigd van autoritarisme onder de presidenten Heydar Aliyev en zijn zoon Ilham Aliyev. De regerende Aliyev-familie is bekritiseerd vanwege de mensenrechtensituatie in Azerbeidzjan, waaronder mediabeperkingen en onderdrukking van de sjiitische moslimbevolking.