Wat nu? sleutelhanger

♦ Ik: Vertel mensen over je laatste kunstwerk. ♦ KB: Het lijkt er momenteel op dat de wereld in een val zit. Ik bedoel de echte wereld. De val komt van dingen als geld lenen. Nu moeten we het geld blijven terugbetalen, maar er is niets meer over. Wat nu? ♦ Ik: Ziet er een planeet die vastzit in het web van een spin? ♦ KB: een eenvoudige samenvatting. ♦ Ik: die spin heeft te veel poten. Waarom is een van de benen krullend? ♦ KB: De "benen" zijn valuta omdat de abominatie betekent dat (wereld) overheden dom zijn met zaken als ons geld. ♦ Ik: Wat is de zwarte vlek dan? ♦ KB: Olie. Het cadeau problemen tegen alle prijzen. Onze regeringen weten dat we ons moeten bezighouden met het gebruik ervan, maar dat zullen ze niet doen. We hadden de kans om er iets aan te doen, maar het lijkt erop dat we de boot op die boot zullen missen en de mensheid zullen veroordelen tot een onbekend klimaat, samen met al het verdriet dat dit met zich meebrengt. ♦ Ik: En het andere goudkleurige creatensegment? ♦ KB: Dat is de politieke lafheid, het uitstellen van wat we nu moeten doen tot te laat, omdat het geen winnaar is, het doen van dingen die we ons niet kunnen veroorloven omdat dat populair is en je de ware kosten kunt uitstellen voor misschien een andere termijn, misschien een andere generatie. De lijst is eindeloos. ♦ Ik: Wat is de wereld op het web? ♦ KB: planeet Aarde. ♦ Ik: Het is niet erg goed, ik kan mijn land niet herkennen! ♦ KB: dit is kunst en geen technische tekening. ♦ Ik: Oh, ik zie, je hebt het schilderij ondersteboven. ♦ KB: Nee, het schilderij is de juiste weg omhoog. Het is de wereld die ondersteboven staat. ♦ Ik: De meeste mensen zouden de wereld shows met groen land op een blauw zee, denk je niet? ♦ KB: Het show een onvruchtbare wereld waar alles geconsumeerd is. ♦ Ik: Waarom de datum waarop je het schilderij op zo'n vreemde plaats hebt afgewerkt? ♦ KB: Ik denk dat november 2011, geef of neem wat, de drempel is waarboven het moeilijk zal zijn om terug te keren naar wat we ooit normaal vonden. ♦ Ik: Grim. ♦ KB: Ik denk niet dat grimie ergens is waar artistieke expressie niet mag gaan. ♦ Ik: Is dat hoe erg je je voelt? ♦ KB: Ik ben niet depressief als je dat bedoelt. Ik voel me wel aangetrokken om deze aspecten van het leven op dit moment te onderzoeken en ik ben me ervan bewust dat dit niet "cool" is. Dat aspect van 'cool' is niet cool, maar het maakt niet uit, ik schilder gewoon dingen in mijn hoofd. ♦ Ik: meer grimie dan alsjeblieft. ♦ KB: kinderen krijgen en een aangename toekomst voor hen wensen, ben ik soms bezorgd, maar als ik aan de goede kant kijk, kan al mijn verdenkingen over wat hen te wachten staat niet waar zijn. Kunnen ze dat? Ik wacht op het goede nieuws, maar elke keer als ik ernaar zoek is er iets anders. Wat nu?