Werk van Kahlil Gibran Poster

Toen zei een ploegbaas: "Spreek met ons van werk." Hij antwoordde: gezegde: Je werkt dat je gelijke tred kunt houden met de aarde en de ziel van de aarde. Om nutteloos te zijn, moet je een vreemdeling worden in de seizoenen, en uit de levensloop stappen, die in majesteit en trotse onderwerping naar de oneindige trekt. Wanneer je werkt, ben je een fluitje door wiens hart het fluisteren van de uren verandert in muziek. Wie van jullie zou een riet, dom en stil zijn, als al het andere samen zingt? Er is altijd gezegd dat werk een vloek en een ongeluk is. Maar ik zeg tegen jullie dat als je werkt je een deel van de verste droom van de aarde vervult, die je krijgt toegewezen toen die droom geboren werd, en in jezelf houden met arbeid, zit je in een waarlijk liefdevol leven, en van leven houden door arbeid is intiem zijn met het meest geheim van het leven. Maar als je in je pijn geboorte, een aandoening en de steun van het vlees een vloek op je wenkbrauw noemt, dan antwoord ik dat onzin, maar het zweet van je wenkbrauw zal wegwassen wat er geschreven is. Men heeft je ook verteld dat het leven duisternis is en dat je in je ongerustheid hetzelfde doet als wat je zei door het moeras. En ik zeg dat het leven inderdaad duisternis is behalve als er behoefte is, en alle drang is blind behalve als er kennis is, en alle kennis is ijdel behalve als er werk is, en al het werk is leeg behalve als er liefde is; en als je met liefde werkt, verbind je jezelf met jezelf, met elkaar en met God. En wat is het om met liefde te werken? Het is om de doek te weven met draden uit je hart, zelfs alsof je geliefde die doek draag. Het is om een huis te bouwen met liefde, zelfs als je geliefde in dat huis zou gaan wonen. Het is om zaden te zaaien met een tederheid en de oogst met vreugde te oogsten, zelfs als je geliefde de vruchten zou eten. Het is om alles op te laden wat je mode met een adem uit je eigen geest, en om te weten dat alle gezegende doden over jou staan en kijken. Vaak heb ik je horen zeggen, alsof je in slaap spreekt: "Hij die in marmer werkt, en de vorm van zijn eigen ziel in de steen vindt, is een nobeler dan hij die de grond stroomt. En hij die de regenboog in beslag neemt om hem op een doek te leggen in de gelijkenis van het man, is meer dan hij die de sandalen voor onze voeten maakt." Maar ik zeg, niet in slaap, maar in het ontwaken van noontide, dat de wind niet zozeer naar de reuzenoaks spreekt dan naar het minste van alle bladen van het gras. En hij alleen is geweldig, die de stem van de wind verandert in een lied dat door zijn eigen liefhebbers wordt gemaakt. Werk is liefde zichtbaar gemaakt. En als je niet met liefde kunt werken, maar alleen met ongeduld, is het beter dat je je werk verlaat en bij de poort van de tempel zit en almen neemt van degenen die met vreugde werken. Want als je brood met onverschilligheid bakt, dan bakken je een bitter brood dat voedt, maar de honger van de helft van het man. En als je de druppel van de druiven rooit, dan gooit je rooster een gif in de wijn. En als je als engelen zingt, en niet als zingend, dan verminder je de oren van het man tot de stemmen van de dag en de stemmen van de nacht.