White Witch's Kitchen Museum, Witchcraft & MAGICK Matglas Bierpul

De spinnenwebben in Agnes' keuken dansten griezelig in het flikkerende kaarslicht. Stofmoten zwalpten in de lucht, verlicht door de parelmoerachtige gloed afkomstig van een kom die overloopt van maanbloemen. Agnes, haar zilveren haren die vriendelijke ogen omlijsten, neuriede een lage melodie, haar stem wevend met het gefluister van de wind buiten. Vanavond was de sluier tussen werelden dun, perfect voor een vleugje goedwillende magie. — Op de versleten tafel lag een vervaagde foto; een jong man, niet ouder dan haar kleinzoon, zijn gezicht haggard met zorg. Hij was Thomas, de zoon van een buurman, getroffen door een mysterieuze ziekte die de dokter van de stad verbijsterde. Agnes, bekend om haar kruidengeneesmiddelen en ingefluisterde verhalen over "helende aanrakingen", voelde een pijn in haar hart. — Met een knoestige vinger dook ze in de kom van maanbloemen, hun lichtgevende bloemblaadjes klampen zich vast aan haar aanraking. Ze traceerde ingewikkelde symbolen op de tafel, mompelende bezweringen die generaties witte heksen overleefden. De lucht kraakte met ongeziene energie, en de geur van maanbloemen nam toe, waardoor de kamer werd gevuld met een zoet, bijna onstuimig parfum. — Agnes plaatste een hand op de foto, haar ogen sloten in concentratie. Ze schonk haar wil in het afbeelding en visualiseerde Thomas, sterk en gezond. Ze zag hem lachen met vrienden, zijn gezicht doortrokken van het leven. Zich baserend op de kracht van de maanbloemen en de maan badend in haar etherische licht, kanaliseerde ze het allemaal naar de jongen. — Een zacht wit licht dat rond de foto wordt gepulseerd en vervolgens vervaagt. Agnes zuchtte, een zweetdruppel druppelde door haar tempel. Het ritueel was compleet. Uitputting nam haar over, een bekende vermoeidheid na het kanaliseren van zoveel energie. — Toen de dageraad de lucht beschilderde als een delicaat roos, verbrijzelde een verwoestende slag de stilte van de keuken. Agnes opende de deur om Thomas' moeder te vinden, haar gezicht geëtst met ongerustheid lijnen. "Agnes," gapte de vrouw, "het is een wonder! Thomas werd vanmorgen wakker, zijn koorts verdween! Hij zegt dat hij zich sterker voelt dan ooit!" — Een zachte glimlach gesleurd aan Agnes zijn lippen. "Gewoon een vleugje maanlicht en een beetje geloof, schat," zei ze, haar stem raspy. De vrouw omhulde haar met een knuffel, tranen glinsterend in haar ogen. — Het nieuws van Thomas' herstel verspreidde zich als een lopend vuurtje. Hoewel Agnes nooit sprak over de ingewikkelde details van haar betovering, draaide het gefluister over de "witte heks magie" om haar heen. Agnes wist echter de waarheid. Het was geen magie, maar de kracht van natuur, een vleugje van het helende licht van de maan, en het onwrikbare geloof in een eenvoudige witte heks wil. En dat, wist ze, was een op zichzelf staande magie. — afbeelding van een diorama dat te zien is in het Museum for Witchcraft and Magic van Ethan Doyle White, die het in Creative Commons heeft opgenomen.