zeilschepen keramisch ornament

De Cutty Sark is een Brits kloppend schip. Ze was een van de laatste theeclippers die gebouwd werd op de Clyde in 1869. Ze was een van de snelste theeclippers, aan het einde van een lange periode van ontwerpontwikkeling, die stopte omdat zeilschepen plaats maakten voor stoomvoortstuwing. De opening van het Suez-kanaal (ook in 1869) betekende dat stoomschepen nu een veel kortere route naar China hadden, zodat Cutty Sark slechts een paar jaar aan de theehandel besteedde voordat ze zich ging richten op de handel in wol uit Australië, waar ze tien jaar lang de recordtijd naar Groot-Brittannië had. De verbetering van de stoomtechnologie betekende dat geleidelijk ook de zeevervoerroutes naar Australië werden overheerst en dat het schip in 1895 werd verkocht aan de Portugese onderneming Ferreira en Co., en de naam Ferreira werd gewijzigd. Ze bleef als vrachtschip varen tot ze in 1922 door de gepensioneerde kapitein van het zee Wilfred Dowman werd gekocht, die haar gebruikte als een trainingsschip dat opereerde vanuit Falmouth, Cornwall. Na zijn dood werd ze overgebracht naar de Thames Nautical Training College, Greenhithe in 1938, waar ze naast HMS Worcester een hulpkadettrainingsschip werd. In 1954 was ze niet langer bruikbaar als kadetschip en werd ze overgebracht naar een permanent droogdok in Greenwich, Londen, dat openbaar te zien was. Cutty Sark is een van de drie schepen in Londen op het Collectie van het Nationaal Historisch Scheepsregister naast HMS Belfast en SS Robin. Zij is een van de drie resterende houten romp op een veerboot met ijzeren lijst uit de 19e eeuw, die in afwachting is van vervoer naar Australië voor conservering. Het schip is op 21 mei 2007 zwaar beschadigd door brand toen het in bescherming werd genomen. Het schip is hersteld en op 25 april 2012 opnieuw voor het publiek toegankelijk gemaakt.