Absinthe Fairy Briefkaart

Men denkt niet vaak aan vliegers die reizen - de meeste verhalen hebben ze in een bepaald bos of een bepaalde gezondheid, maar in werkelijkheid worden veel feesten getroffen door een slopende walvis. Dat was zeker het hoesje met Verlaine Lalouche, een Franse fee en haar mooie neef Marcellin Terrebonne, die haar thuis heeft gemaakt in de wilde en mysterieuze Nieuwe Wereld. Ze hadden besloten om zich in Zwitserland opnieuw te bemoeien met een uitputtende Europese tournee en zochten zich in Neufchatel om te protesteren rond geurcafés en oude bossen. In een goed aangestelde villa in het centrum van zo'n bos had de vrouw van een arts het laboratorium van haar man bezocht en was ze bezig met het maken van allerlei ongebruikelijke poties. De waarheid moet gezegd worden, ze verveelde zich zonder haar. De dokter en zijn beste vriend, Monsieur Pernod, hadden voor langere tijd naar Brussel gedecampeerd en ze had geen idee wanneer ze terug zouden kunnen keren. Dus besloot ze iets op te brouwen waarmee ze zich ondertussen kon vermaken. Het was in dat iets - een intens groene maceratie van wormhout, venkel en anijs die in een beugel alcoholdestillatie is gestoken - dat Verlaine en Marcellin landden nadat ze door een open raam waren geblazen door een warm maar sterk lenteszephyr van hoog in de Alpen. Na hun schok in het initiaal, losten ze beiden op in giezels en brachten ze wat tijd door in het ongebruikelijke bad. "Het heeft een bewonderenswaardig werk gedaan om je poriën aan te scherpen, schat," merkte Marcellin op, "maar ik vrees dat we ook een subtiele groene tint hebben verworven!" De damp- en tipsiefasen waren niet in staat om te reizen en stegen in hun ongevoelige naaiwand van de gastvrouw voor een dutje. De vrouw van de goede dokter had haar brouwsel het grootste deel van de avond bemonsterd ("Needs sugar", dacht ze) en was daarom minder ongerust dan je je zou kunnen voorstellen om een paar groene sloppenwijken in haar parlor te vinden. Tegen de tijd dat haar man en zijn metgezel thuiskwamen, was ze nogal onsamenhangend en babbelend over groene vlinders. Na het nemen van wat ze had drink, dacht de dokter dat het "Absinthe" was, wat ongeveer tot "ondrinkbaar" leidt. Monsieur Pernod was er niet zo zeker van, en hij botste zijn eigen absinthe recept, dat samen met de Butterfly Absinthe van Madame de populairste merken in fin de siecle Europe werden. Verlaine had de avond goed gegeten en heeft een fles naar Frankrijk gebracht. Ze deed een punt om op te duiken wanneer iemand iemand iemand opdroeg een slok te zwemmen, waardoor veel van de verhalen van La Fee Verte, of de Green Fairy, die zouden kunnen verschijnen wanneer een van de bleke groene libatie zou verdwijnen. Marcellin bracht een fles naar huis naar New Orleans, en inspireerde een gebeten Catalaan genaamd Cayetano Ferrer om de Sazerac uit te vinden, een potenti in de cocktail. Mocht je de kans hebben om in de buurt van jezelf te gaan zitten, zorg er dan voor dat je de ogen goed in de gaten houdt voor Verlaine en Marcellin - ze zijn er zeker van dat ze je avondeten vermaken, zelfs als ze beslissen om hun kleine voeten in je cocktail te stoppen, zoals de neven vaak niet doen. Dit originele kunstwerk en verhaal zijn copyright Ramona Szczerba 2013. Het auteursrecht op dit materiaal is geenszins overdraagbaar met de verkoop van dit artikel. De koper heeft geen recht op reproductierechten - noch afbeelding noch verhaal kan worden gereproduceerd zonder mijn uitdrukkelijke schriftelijke toestemming. Bedankt!