Arion rufus "red" fase - waterverf mok

Hier is de "rode" fase van Arion rufus, een onvolwassen individu, ongeveer 55 mm lang. Heel schattig, vind je niet? Ik hou van het zwarte "siamese" gezicht. Wat een uitdaging, om in transparante waterverf te schilderen, het grijze lichaam onder de gouden papillen. Deze gigantische zwarte Arion-slug heet nu Arion rufus na de roodachtige kleurfase. Maar ik geef de voorkeur aan de oude naam Arion ater, die volgens mij "zwart" betekent. Helemaal geweldige, dit beest! De eerste die ik ooit in het wild zag, was in een zijbed van groot Horsetail op Vancouver Island. Ik schreeuwde opgewonden naar Fred dat ik een "zwarte zoethoutslaag" had gevonden. Het individu dat ik hier geschilderd heb is een volwassene, 150 mm lang. Eigenlijk is de betekenis van Arion 'paard'. Dit is een fors paard van een slug! Ik voel me zo bevoorrecht om deze dieren van het leven te schilderen - om de persoonlijkheid van elk individu te leren kennen en de verschillen tussen soorten te ontdekken. Fysieke verschillen, en verschillen in gedrag. Ze worden gewoon door mij geobserveerd terwijl ik ze op een vochtige stok zette die ik in mijn linkerhand houd terwijl ik tekende en schilder met mijn recht. Eerst en vooral hebben ze wat tijd doorgebracht met hun hoofd onder de voorkanten van hun mantels, maar uiteindelijk besluit iedereen te bewegen. De zwarte Arion doet iets heel vreemds, wat me doet denken aan meer dan een beetje een konijn die zijn hoofd onder de knie heeft om de speciale zachte fecale pellet te ontvangen en weer op te nemen die deel uitmaakt van goede konijnenvoeding. Periodiek ging deze slaag bij zijn belemmerende einddoel: het heldere slijm opeten dat zich bij de opening van de mucode van de staart ophief. Toen kwam het weer terug op zijn gebruikelijke gang van zaken, die in dit hoesje langzaam en bewust op zoek was naar een manier om van de stok af te komen. Hij houdt zijn ademhalingsgat, de pneumostoom, zeer breed open. Ik kon het ivoor, met katoenachtige textuur getextureerd vlees binnenin zien terwijl het kleine pufjes-borstels nam die het midden van zijn mantel deden stijgen en ongeveer een keer per seconde herfsten. Slugs maken geen afwijking uit van hun staarten. Ze extruderen lange groene snaren van de darminhoud uit onder de voorste flap van de mantel, vlak naast de pneumostome - die ik me herinner dat ik tijdens het proces gesloten werd gehouden. http://karstaddailypaintings.blogspot.ca/2008/07/slugging-away.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ALETA KARSTAD is een kunstenaar van buiten de deuren. Met haar bioloog Fred Schueler onderzoekt ze al 40 jaar natuur in Canada. Sinds 2009 toont dit blog de resultaten van hun kunst en verkenning. Hier komen wetenschap, kunst en behoud samen. Aleta's schilderijen gloeien terwijl je op het blog scrolt, en er zijn veel verrassingen, omdat haar onderwerpen niet alle landschappen zijn! Even fascinerend zijn verhalen over hoe ze ze doet. Naast de kunst zijn tijdschriften van avonturen in schilderijen op de locatie "en plein air", en nieuwe ontdekkingen van zeldzame soorten, invasieve vreemdelingen en ecologische veranderingen. Doe mee aan discussie door commentaar te achterlaten en koop Karstad schilderijen om kunst en wetenschap te ondersteunen bij de exploratie van Canada. Aleta verwelkomt contact per e-mail: karstad("at"symbool) pinicola.ca