Beltaine

Het Groene Man is een mystieke figuur in heidense en Keltische overleveringen, die de cyclische vernieuwing en wedergeboorte van de natuur vertegenwoordigen. Hij wordt vaak afgebeeld als een gehoornde, lommerrijke figuur, die de explosieve groei en vruchtbaarheid van de aarde tijdens de lente symboliseert. Als belichaming van de revitalisering van de aarde, is het Groene Man nauw verbonden met het oude Keltische feest van Beltaine, dat op 1 mei wordt gevierd. Het Groene Man is een symbolische en mysterieuze figuur die voorkomt in de iconografie van verschillende gotische kerken in heel Europa, met name in Engeland, Frankrijk en Duitsland. Dit raadselachtige karakter wordt vaak afgebeeld als een mannelijke figuur, meestal met bladeren, wijnstokken of gebladerte voor haar, en soms is zijn gezicht of lichaam ook bedekt met bladeren of groen. De aanwezigheid van het Groene Man in gotische kerken is vaak te vinden in steengravures, houtsnijwerk of glas-in-lood ramen. Hij kan worden afgebeeld in verschillende gedaanten, zoals een gehoornde figuur, een figuur die bladeren uit zijn mond of neus ontspruit, of als een meer sinister personage met een grotesk gezicht. Tijdens Beltaine werd het Groene Man geëerd door middel van rituelen en ceremonies, waaronder de Maypole-dans, die de vereniging van mannelijke en vrouwelijke energieën symboliseerde. Zijn aanwezigheid werd verondersteld om deze vereniging te vergemakkelijken, waardoor de vruchtbaarheid van het land en de mensen werd gewaarborgd. Als symbool van wedergeboorte en wedergeboorte blijft het Groene Man een blijvende figuur in de Keltische overlevering, die een diepe waardering voor de natuurlijke wereld inspireert. Zijn associatie met Beltaine herinnert ons aan het belang van het eren van de natuurlijke wereld en het respecteren van het delicate evenwicht van de seizoenen.